The Pretender (Under Revision)

𝐂𝗁𝖺𝗉𝗍𝖾𝗋 22

Aya's pov.

Ramdam ko ang tila lamig ng tubig na unti-unting bumababa't pumapaligo sakin ay doon bigla akung nagising.

I can't see, it's too dark.

Ramdam kung nakatali ako, nakapiring at may busal din sa bibig– I sudden move my body, ng maramdaman kung may bumuhos ulit sakin ng isang malamig na tubig, sabay tanggal ng busal saking bibig kaya naman agaran akung napaubo't habol hininga dahil halos naka inom din ako ng tubig kanina.

"Gising na sya" ani ng isang tinig ng lalaki, ramdam ko ang presensya nya sa aking gilid– kaya batid ko na sya din yung lalaki kanina.

"S-Sino kayo?" Tanong ko sa mga ito, habang pilit na pumipiglas mula sa pagkakatali sakin but I think it's useless, dahil sa higpit na rin ng pagkakatali sakin.

"Hindi mo na kailangan malaman kung sino kami" wika nito sakin, kinakabahan ako sa pweding mangyare sakin lalo na at nakatakip parin ang aking mga mata at walang kaide-idea sa mga ginagawa at pweding gawin nila sakin.

"Pakawalan nyo ko! Bakit nyo ba to ginagawa?!"

I have no idea kung ano bang ginawa ko para tratuhin akung ganito, may kasalanan ba ko? Bakit kailangan pa nila kung kidnapin?

"You offended our boss"

"Offend? Your boss? Sino?"

"You've no idea about it? Let's say– you offend our boss because you're with him" wait is he talking about Eaze?

"Who's your talking with? Baka nagkakamali lang kay– ah!" Daing ko ng sa isang iglap ay may tila kamaong tumama mula saking sikmura– habol hininga ako't napapaubo na rin habang dinadaing yung sakit na nadarama.

"Ni minsan hindi nagkamali ang aming boss"

"P-Parang awa nyo na– wag nyo tong gawin.. pakawalan nyo ko dito" daing ko sa kanila habang nanatili paring namimilipit mula sa sakit ng suntok kanina.

"Alam nyo na ang gagawin dyan" hearing those word, mas tila nakaramdam pa ako ng takot at pangamba talaga sa mga mangyayare pa sakin ngayong araw– tiyak na isang napakasakit na araw ang mangyayare ngayon.

Third person point of view.

"Bro!" Bungad agad ni kian kay Eaze ng makita ito bago agarang tinapik sa balikat, umiling lang ito sa kanya habang kampanti paring nakaupo sa sofa.

"Why are you here?" Kian ask him out of curiosity, his been thinking kung bakit nandito sa head office ang kaibigan eh samantalang may shooting program itong ginagawa.

"Why I can't be here?"

"No bro I'm just being curious, my show kayo diba?"

"How about aya?" Biglaang singit naman ni Zhe'kin kaya napabaling ang tingin ng dalawa sa kanya, ngunit hindi man lang nag atubili si Eaze na sagutin ang mga katanungan ng kaibingan. 

"Maybe wala silang shooting, anyway bro akin na cellphone mo" wika ni kian bago nilahad ang kanyang kamay sa kaibigan, binalingan lamang ito ni Eaze ng tingin na tila wala sa wisyo.

"Why?"

"Ipapasa ko yung lyrics ng new song natin, I know may copy ka nyan sa cellphone mo" walang imik-imik na kinuha ni Eaze ang kanyang cellphone bago ibinato sa kaibigan na agad din namang nakasalo.

"Ok– hey bro you have a message" wika ni kian ng bumungad sa kanya ang cellphone ni Eaze.

"Don't mind it, it's nothing–" kian sudden cut Eaze word ng tila magpakawala ito ng isang malutong na mura na nag bigay ng kataka-takang expresaion sa dalawa.