The Pretender (Under Revision)

𝐂𝗁𝖺𝗉𝗍𝖾𝗋 34

Aya's pov.

"Is that a mirror selfie moome?"

"Hindi baby"

"How come moome? She looks just like you" wika ni baby Zeyan sa hawak kung litrato bago ito agarang inabot at kinuha sa akin.

"She's Maya, my twin" pagtukoy ko don sa larawan bago bahagyang napangiti.

Nasa kwarto ko ngayon kami, habang si Eaze ay nagiintindi sa baba- nagluluto para sa pang-gabihan namin.

Bakit?

Dahil parusa nya yun, after ko kasing mag-intindi sa kusina kanina na kunting talikod lang ay pagharap ko bumungad na agad silang dalawa sakin ni zeyan na parang mga mukhang puting maligno ng dahil sa harinang nilaro nila.

hindi ko pweding pagalitan si zeyan, kaya sya yung pinagalitan ko- since kasalanan nya din naman talaga.

Pinaliguan ko na si zeyan at ngayon pinupunasan ko nalang ang medyo basa niyang buhok, since may dala din syang damit kaya di na ako nag kaproblema pa kanina na hanapan pa sya ng damit.

"How I wish I'd one sister too or maybe a twin also" tuno palang ng pananalita nya ramdam ko na agad ang pagngungulila nya- ramdam ko yung lungkot na parang dinadala nya mag-isa.

I'm so curious about her reason kaya hindi ko talaga mapigilang mag tanong. "Bakit baby?"

"I want someone who can be with me, play with me since mommy can't spend time with me" mas lalo ako nakaramdam ng lungkot ng dahil sa sinabi nya hindi ko kasi naisin na malaman na sa murang edad nya palang nakarananas na agad sya ng ganitong kalungkutan- ang maging mag-isa.

"Don't be sad baby nandito naman ako, kami ng daade mo" wika ko sa kanya bago marahan syang hinaplos mula sa kanyang buhok.

Gumawi naman ito ng tingin sakin bago agaran akung niyakap ng mahigpit kaya naman napayakap na rin ako sa kanya. "You know what moome, I told my mom to bring me here and let me hang out with you without hesitate she agree but if I ask her to hang out with me- it will always ended up with a sorry"

I can't simply judge her mom because of that dahil alam kung may rason kung bakit "Don't be sad baby, katulad nga ng sabi ko- me and your daade will always be here with you, we can hang out together."

"Buti pa kayo moome, we don't have any blood connection but you treat me nicely unlike mom"

"You know what baby, may dahilan ang mommy mo kung bakit ganon- kailangan lang natin intindihin at unawain ng husto dahil para din naman sayo ang kanyang ginagawa"

"Kahit na moome, she should atleast spend time with me" napatahimik nalang ako ng dahil sa sinabi ni zeyan, masyado ng nalulungkot ang batang ito.

"Don't be sad baby you can spend time with us"

"I know your busy as well moome, you and daade? Alam ko po'ng may mga bagay pa kayong dapat gawin at laanan pa ng oras pero binibigay nyo po yun sakin-" agarang humiwalay ng pagkakayakap sa akin bago iniabot ang kanyang tablet kung saan nag simula na sya ditong mag drawing.

"-You know what moome, I'm so glad na nakilala ko kayo that time.." nanatili lang akung nakatulala habang nakadungaw ngayon sa kanyang ginagawa.

Nag-dradrawing sya ng tila mga tao na hindi ko matukoy "I'm so thankful na nagkaruon ako ng second family which is you and daade na tumayo na bilang mommy and daddy ko rin, kasi moome aside sa lungkot na nararamdaman ko kay mommy- nararamdaman ko rin tong lungkot na lumaking walang ama"

Napakagat labi ako ng matukoy ko na ng ayos ang drino-drawing ni baby zeyan, isa itong masayang pamilya.

Pamilyang hindi namin naranasan na dalawa.