The Pretender (Under Revision)

𝐂𝗁𝖺𝗉𝗍𝖾𝗋 50

Aya's pov.

"Ano bang trip mo?" Naiinis kung bulyaw sa kanya, dahil after what he did lately- ito na naman sya sa pangungulit nya ngayon dahil pilit nya parin akung sinusundan.

Hindi nya ko tinatantanan.

Ibinaba nito ang kanyang sun-glass bago bahagya akung tinitigan mula ulo hanggang paa ng tumigil sya mula saking harapan.

"You're still the same, anyway I want to spend my time with you- Ex contract girlfriend." wika nito sakin bago tila pinasadaan ng maamong titig mula sa kanyang mga mata ang mata ko.

Seriously? Sinasabi nya ngayon sakin ito ng harap-harapan na para bang walang ngyaring alitan sa pagitan namin bago kami naghiwalay.

Hampasin ko kaya sya ng tabo para maalala nya yung oras ng pag-amin ko sa kanya noon, tapos binaliwala lang rin nya.

"Can you please stop following me around?" Naiinis kung saad sa kanya, nai-wika ko rin yun ng mahusay ngayon sa english version since nag-aaral na ko ng basic nila.

"Naiinis kaba?"

"Halata ba?" Kung kanina parang gusto ko pa syang yakapin ng makita ko sya noong una tapos ngayon? Parang gusto ko nalang syang sakalin.

"Unfair, noong iniwan mo ko noon- may karapatan akung mainis pero hindi ko ginawa" kalmado nitong wika sakin na tila may bahid din ng lungkot mula sa kanyang mga mata and then sudden step out na tila nagbabadya ng umalis.

Now what? Bring back memories.

"Wala ka ba talagang magawa, nandito ka para sirain ang araw ko tama? well it works. Kaya pwede umalis kana?!" Singhal ko sa kanya ng bahagya ko syang pigilan ng panandaliaan lang, bumaling sya ng tingin sakin kamay bago ito tinabig na bigla.

"Bakit ba pilit mo kung pinagtatabuyan lagi?" Seryoso nyang tanong sa akin na ikina-tigil ko naman bago wala sa wisyong napabaling ng tingin kung saan.

Yung mga salita nya parang patalim ngayon sakin.

I don't even know kung bakit ako nasasaktan ngayon ng ganito sa simpleng tanong nya lamang, bahagya akung napasinghap ng sumagi saking isipan ang katanungan saking sariling damdamin para sa kanya.

Mahal ko parin kaya sya hanggang nagyon?

Nakakatawa namang isipin na halos nagmove-on ako ng mahigit isang taon tapos ngayong nasa-harap ko syang muli yung move-on kung ginawa? parang nabaliwala pa ata.

Napuna nya ata ang tila walang kibo ko ngayon- ramdam nya seguro na halos hindi ko rin masagot yung kanyang tanong.

Kaya nag decide nalang rin sya na umalis nalang rin, ngunit natigilan rin ng bigla akung mag-salita.

"Pinagtatabuyan? Kusa mo kung iniiwan"

"Because that's what you want.." napakagat ako saking iba-bang labi ng tila makadamang muli ng sakit sa sinabi nya.

I badly wanted to run away from him pero sa hindi inaasahan na katangahan natapilok pa ko mismo sa di kalayuan lang sa kanya.

Magngangawa na sana ko para indahin ng labis yung sakit na aking nararamdaman bukod sa mga salita nyang binitawan kanina, tapos ngayon sa paa ko na rin ngunit natigilan rin ng biglang bumungad yung presensya nya sa akin.

Bahagya syang pumantay sa akin bago tinitigan ako ng husto. "You're still the same idiot person I used to know"

Napabusangot ako ng dahil sa panglalait nyang sinabi, balak ko na sana syang bulyawan ang kaso bigla nyang hinawakan yung masakit kung paa kaya imbes na bulyaw napa sigaw nalang ako dala ng sakit na iniinda.