The Pretender (Under Revision)

𝐂𝗁𝖺𝗉𝗍𝖾𝗋 49

Eaze's pov.

It's been 3 years, and we're finally back here in the Philippines.

Bumalik ako hindi dahil sa problema ng kompanya, My companies are still stable and well– I've my own personal matter here na kailangan ko talagang ayusin sa lalong madaling panahon.

"Iba parin ang hangin sa pinas" bungad agad ni Kian bago bahagyang bumaling ng tingin sa paligid.

Palabas na kami ng plane.

"Your right, mas masarap singhapin yung simoy ng hanggin dito sa pinas kisa sa amoy mong masangsang" pangbabara sa kanya ni Zhe na ikina-ngiti ko naman ng bahagya.

Ngayon nalang ulit kami nagsama-sama ng ganito, after kasi naming lumipad sa america nagkanya-kanya muna kami for solo peaceful vacation ng bawat isa.

Nagawa din naman naming mag concert don together but after that? Mas pinili namin na mag lay-low na muna.

"You know what?" Kian.

"What?" Zhe'kin.

"G'ago ka" maangas na tugon sa kanya ni Kian bago binaba ang kanyang sunglass, napabaling naman ako ng tingin kay Zhe na tila napasinghap nalang.

"Full yourself together, umayos kayo" pagsita ko sa kanila na ikina-tango naman nila ng bahagya sa akin.

Maraming nag bago sa pakikisama namin sa isa't-isa, I don't want to mention this kasi baka nag-iisip lang rin ako ng aking sariling kahibingan but Zhe'kin did change a lot.

His not as same person that I used to know before, bigla nalang syang nanahimik at natutong magkimkim ng sarili– he doesn't confront us at all, I tried to asked him if there's something up pero parang layo naman lagi ang mga sagot nya sa tanong ko.

Hanggang sa hinayaan ko nalang muna sya na magkaroon ng oras para sa sarili nya.

Noong-makalabas na kami sa airport, sinalubong agad kami ng mga taga-hanga namin– inayos ko lamang ang suot kung sombrero, bago tumugon ng pagkaway sa kanila and same thing din naman sa dalawa.

'Welcome back BP's!'

'Eaze, we love you– notice us please!'

'Kian?! Your so handsome!'

'Zhe'kin! Look at here please!'

Halos pinagkumpulan ang gawi namin ng mga taga-hanga namin na halos walang tigil din kasisigaw sa mga pangalan namin, nahirapan kaming makausad sa daan dahil sa biglang dagsa nila.

Yung mga bodyguard namin nahihirapan na rin.

"Eaze?" Bahagyang tawag sakin ni Kian habang unti-unti parin naming binabaybay ang aming daan tungo sa labas.

"Uhm?"

"Look at there, kamukha ni Aya yung babae don oh– yung Ex mo" turo nya kung saan kaya naman agaran kung binaybay ng tingin yung tinuturo nya, pero halos hindi ko rin matukoy kung saan dahil sa gulo ng mga taong pumapalibot samin.

They doesn't even know about our contract till now, akala nila nagbreak kami dahil nawalan ako ng oras kay Aya– but the thing is, I've no choice hindi yun kasama sa plano pero biglang napa-bilang.

Muling napabaling ang tingin ko kay Kian na may bahid na ng inis ng dahil sa pang-aasar nya.

"Hindi mo makalimutan?" Kian ask me, pero hindi ko na lamang sya tinugon.

I regret lot of things before dahil mas tinuunan ko lamang ng pansin yung mga plano ko and when it messed up? I don't even know what to do now– kinailangan ko munang ayusin yung isa.