BÖLÜM- 8 🇹🇷⠀ ོ -Güncellendi-

7.7K 363 9
                                    

Önceki bölümden:

Manav özenle seçip uzattı bana  torbayı ücreti ödeyip döndüğüm an telefonumdan saate bakarken biriyle çarpışmam bir oldu. Elimdeki telefon yere düşmüş paramparça olmuştu.

"Ah bee! Gitti telefon!"

Arkası dönük acıyla omzunu tutan kadına baktım.Sanırım canı yanmıştı.

"Çok özür dilerim benim hatam."

Kadın bana döndüğünde Ahsen hanım olduğunu farkettim.
Acıyla tuttuğu omzunu görünce gözlerim büyüdü.

"Omzunuza ne oldu? Hastaneden ne zaman çıktınız?"

"Otobüs saldırısı sırasında..."

Eğilip yere dökülen meyveleri toplarken elindeki poşeti alıp engel oldum.

"İzin verin ben halledeyim."

"Zahmet olmasın,teşekkür ederim."

"Bu arada sizi hastahaneye götüreyim dikişleriniz açılmış."

Ardından bir ses yükseldi kaba bir tonla:

"Hayatım!"

Yerdeki son meyveyi alıp poşete koyarken doğruldum. Nişanlısıydı bu. Ahseni görünce telaşla:

"Omzuna ne oldu?"

"Yok bişey Çetin iyiyim."

"Kusura bakmayın saate bakıyordumda."

Benim aksime asabi bir tavırla:

"Beyfendi biraz daha dikkatli olabilirdiniz. Görüyorumki aynı durumu sabahta yaşattınız."

Sinirle çenemi kasarken onu takmamaya özen gösterip uzattım kadına poşeti.

"Tekrardan kusura bakmayın Ahsen hanım. Buyrun benimkini alın zaten aynı almışız. "

Kadına uzattığım poşeti kavrayıp hızla yere savurdu çetin denen adam. 
İçimden ya sabır çekiyordum.

"Gerek yok kardeşim yapacağını yaptın zaten! Hadi Ahsen hastahaneye gidiyoruz!"

"Çetin napıyorsun?"

Kadının elini kavrayıp zorla sürüklerken kendimi zor tutuyordum.

"Ne hakla böyle davranabiliyordu acaba?"

Yiğit ardımdan gelip.

"Komutanım! Bir sorunmu vardı?"

"Sorun yok. Yokta Yiğit şu Çetin öğretmen hiç içime sinmedi benim. Fazla ezberden gazel okuyor."

"Tanırım komutanım,üç yıldır burada. Ahsen hanımın sözlüsü. İyi adamdır ama."

Sıkıntıyla verdim nefesimi.

"Anladım."

"E komutanım dönelim isterseniz birliğe."

Biraz düşünüp döndüm Yiğit'e.

"Bir kafeye gitseydik bari."

Yiğit zevzek zevzek gülerek verdi cevabını:

"Ismarlarsanız sıkıntı yok komutanım."

"Tamam lan bugün bendensiniz."

"Yaşa be komutanım!"

Kolumu omzuna attım gülerek:

"Ara diğerlerinide işleri bittiyse gelsinler."

Yiğit hevesle diğerlerini aradı. Toplandıktan sonra bir kafeye girip yiyip içip Yiğit sayesinde komik bir sohbete girdik.

Kara Kartal🇹🇷⠀ ོHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin