53.

2.4K 216 13
                                    

Markete neden girdiğimi bile unutturan Yixing'e öncelikle teşekkürlerimi sunuyorum....

Oda benim gibi başta oldukça şaşırsa da daha sonra gamzesini belli edecek kadar büyük bir gülümsemeyle giriş kapısına doğru yürümeye devam etti, gözlerini sürekli üzerimde bulundurarak. Rahatsız olmuştum. Çünkü yeniden Yixing yüzünden Luhan' ile aramızın bozulmasını  istemiyordum. Şimdikinden daha kötüye düşersek daha fazla onun yanında duramazdım..

Yere bıraktığım sepeti çoktan unutarak yavaş adımlarla dışarıya çıktım bende.

“ Lee Moonri? “ Bana her zaman ' Moon ' diye seslenen Yixing'e ne olmuştu?

Kocaman gülümsemesi artık beni rahatsız edecek boyutlara gelmişti. Yixing çok iyi biriydi fakat bunun yanında kesinlikle yüzsüzdü. Onu trende o şekilde bırakıp yoluma tek başıma devam etmem gerektiğini açıkça belli ettiğim halde nasıl yeniden peşimden gelebiliyordu? Üzerinde nasıl bir güç vardı ki bizi istediği zaman bulabiliyordu?

Birkaç basamak yukarıda olan merdivenlerden ona bakmaya devam ediyordum çatılan kaşlarımla.

" Cidden, Zhang Yixing! Sınırlarını fazlasıyla zorluyorsun. Beni takip mi ediyorsun? Nasıl öğrendin? “

“ Moonri, "

Yixing alay edercesine başını iki yana salladı. Bu ifadeyi onda yeni görüyordum ve açıkçası saşırmama neden olmuştu.

" Neden kendini bu kadar önemli biriymiş gibi görüyorsun? “

“ Ne? “

Sorusu karşısında gerçekten afallamış ve ne diyeceğimi bir süre bulamamıştım. Bana öfkeli olduğunu anlayabiliyordum bunu bilmek çokta zor değildi. Fakat bu tavırları artık bana mesafeli davranacağının bir önizlemesiydi. Ve buna sevinmem gereken yerde içimde oluşan bu kırgınlık da neyin nesiydi? Böyle hissetmem aptallıktı. Yixing'in ban a bu şekilde soğuk kalmasına sevinmeliydim. Çünkü Luhan ile oluşan sorunlarımızın tüm nedeni, hepsi oydu.

Tokyo'da ki çamaşırhane de yaşanan olay herşeyi başlatmıştı aslında. Luhan'ın güvenini o zaman kaybetmiştim... Ve ondan sonra yaşanan herşey de bunun bir yansımasıydı sadece.

“ Buraya senin için geldiğimi de nereden çıkardın? Tatile gelmiş olamaz mıyım? “

Ellerini ceplerine sokarak karşımda güçlü kalma posizyonlarına girmeye çalıştı. Bir süre birşey söylemeden onu izlemeye devam ederek basamakları indim.

“ Aptal biri olmadığımı en iyi sen biliyorsun. “ Karşısında durmaya devam ettim. " Comeback'inize bu kadar kısa bir zaman kala ortadan kaybolmana eminim diğer üyeler çokta iyi bakmayacaklar. “

“ Ben Luhan değilim. Ve kardeşlerime neden buraya geldiğimin bir açıklamasını yaptım bile. “

Ben Luhan değilim lafı gerçekten sinirime dokunmuştu. Eski Zhang Yixing'i severdim. Ama şuan karşımda duran kişiden gitgide nefret ediyordum.

" Neden geldin? Tatil için olmadığı kesin. “

“ Evet tatil için olmadığı kesin. “

Ellerini nihayet cebinden çıkartarak üzerinde ki tişörtün paçalarını çekiştirdi. Bakışlarının değiştiğini kolaylıkla söyleyebilirdim.

“ Buraya Luhan için geldim. Ayrıca Nerede olduğunu da Bayan Lu'dan öğrendim. Bana herşeyi anlattı.  "

" Luhan? "

" Yeniden gruba dönecek.  “

Kendinden o kadar emin söylemişti ki biran neredeyse inanacaktım. Saniyeler içinde ağzımdan kısık bir kahkaha çıktı. Benimle dalga falan mı geçiyordu? Diğer üyelerin içinde Luhan gittikten sonra en tepkili olan kişi oydu. Herşeyi para için yaptığını söylerken ciddiydi. Şimdi ne değişmişti? Altında yatan gerçeği öğrenmesi 5 ay önceydi. Neden şimdi?

" Luhan'ın seninle geri döneceğine inanıyor musun? Bu kadar saf olamazsın. “

Gerçi en önemli sorun şuydu ki, Luhan eskisi gibi hem dans edip hem de şarkı söyleyemezdi. Bacağında yaşadığı sorun epey büyüktü ve ne yazık ki geçici birşey de değildi. Diğer üyeler gibi 4 dakikalık bir şarkının sonuna kadar asla dans edemezdi

“ Söylediklerime kulak ver Lee Moonri. Sana benimle gelecek demedim. Gruba geri dönecek dedim. “

Bana bu şekilde davranması artık sinirlerimi bozmakla kalmıyor öfkelenmemede neden oluyordu. Yixing başka biri olup çıkmıştı.

" Onca şey yaşandıktan sonra.. Luhan yüzsüz biri değil Zhang Yixing. “ Evet. Burada kesinlikle ona gönderme yapıyordum. " Herkesin ona sırt çevirdiğinin oldukça farkında. Bunu bile bile nasıl onu geri götürmeye çalışıyorsun. Mutlu olacağını mı sanıyorsun? "

" Çocuklara herşeyi söyledim. Luhan'ın neden grubu bırakmak zorunda olduğunu. “ Sıkkınca bir nefes alıp bıraktı. “ Aslında bizi korumaya çalıştığını. Ne para ne de başka birşey de gözü olduğunu. “

“ Bu bile onu- "

" Ayrıca Başkan Lee So Man, yani baban, yeniden işinin başına döndü. CEO Kim Young Min'i işinden alı koydu. “

“ NE? “

Yüksek sesli çığlığım yanımızdan geçen insanları rahatsız etmiş olacaktı ki kınayıcı bakışlarını üzerime yolladılar.

“ Başkan Lee comeback için Luhan'a da yer ayırmamız gerektiğini söyledi. " Yixing şaşkınlığımdan konuşamayacağımı anladığında sözlerine devam etti. “ Sanırım Kim Young Min'in Luhan'a yaptığı teklifi üstü kapalı bir şekilde beyan edecek. “

“ O-o zaman dava? “

“ Dava iki gün önce kapandı. Ve.. Senin bundan haberin yok?! "

Bunun bir soru olmadığı açıkça belliydi. Dava kapandıysa Luhan'ın kesinlikle haberi vardı. Ve Yixing'in bile şaşırmasına neden olan şey bunu Luhan'ın bilipte bana söylememesiydi..

Neden bana söylememişti? Dava bitene kadar burada onun yanında kalmamı emreder bir şekilde bildirmişti. Şimdi dava bitmişti ve hala burada kalmaya devam ediyorduk.. Niye?

" Ve bilmen gereken bir şey daha var. “

Ona ' Bunlardan sonra daha ne gibi önemli bir şey olabilir acaba? ' diye kısa bir bakış yolladım.  Belki de daha büyük bir şeydi. Bilmek istemeyeceģim kadar.

" Buraya Menejer Kang Young Joon hyungla geldim. “

Ee? gibisinden bir bakış daha yolladım ona.

" Başkan Lee ikimize de bir görev verdi. “ Ben mi yanlış görüyordum yoksa Xing'in göğsü biran da kabarmış mıydı? " Bana Luhan'ı Kore'ye getirmemi söyledi. "

Bir süre durdu. Açıkcası halinden menun gibi duruyordu. Söyleyeceği şey galiba onu eğlendirecek birşeydi.

" Yong Joon hyung ise... Seni annenin yanına götürecek. Amerika'ya.. "

Gerçekten, hissettiğim gibi olmuştu. Duymak isteyeceğim bir şey değildi.

Oh, My Daughter! (✓)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin