Oh, My Daughter! (✓)

47.

Biliyorum bölümler çok geç geliyor ama benide anlayın. Bayağı yoğun çalışıyorum...

□ □

Luhan beni bırakıp gittikten sonra kendime gelmem yalnızca birkaç saniye sürmüştü. Onun beni bu şekilde gerisinde bırakmasına sadece birkaç saniye dayanabilmiştim çünkü.

Hızlı adımlarla hala açık duran kapıdan kendimi dışarı attığım anda gördüğüm kişi Luhan yerine bana doğru elinde anahtarla endişeli bir yüz ifadesiyle yürüyen Yixing olmuştu.

" Neden kapıyı açmadın? Sana birşey olduğunu sandım. “

Onu dinlemek ya da bir cevap vermek yerine Yixing'den başka kimse olmayan koridordan bakışlarımı çekip yeniden içeriye doğru yürüdüm hızlı adımlarla. Ki o başkasının Luhan olabilme ihtimalini söylememe gerek yoktu sanırım. 

" Moonri? "

Yixing'in meraklı sesine kulak asmayarak en son yatağın üzerine koyduğum telefonumu bir süre, ki bu bulana kadardı, aramaya başladım.

“ Lee Moonri, ne oldu? Neden cevap vermiyorsun? "

Yixing arkasından kapıyı kapatırken sonunda telefonumu bulmanın mutluluğuyla hızla elime alıp Luhan'a mesaj çekmeye çalıştım. Sinirli, telaşlı, şaşkın ve bir o kadar da öfkeli olduğumdan ellerim oldukça kötü bir şekilde titriyordu.

" Moon? “

Yixing taşan sabrının son kırıntılarıyla sinirli adımlarla yanıma geldiğin de elimde ki telefona sarıldı. Neyse ki mesajımı yolladığım için şimdilik birşey dememeyi seçerek camın yanına koştum çoktan otelden dışarı çıktığını düşündüğüm Luhan'ı görmeyi umarak.

Beklediğim gibi de olmuştu. Luhan'ı görmüştüm fakat aksi bir şekilde beklemediğim birşey yaparak beni bir kat daha kırmış ve öfkelendirmişti. Eğer aşağıya inip te ona yetişebilme imkanım olsaydı başkaları tarafından tanınıp tanınması umrumda olmayacak şekilde herkesin içinde onu tekmelerdim. 

Cebinden telefonunu çıkarıp gönderdiğime emin olduğum mesajımı okumuş ve bir cevap vermeye tenezzül bile etmeden başını iki yana sallayarak yeniden cebine tıkıp hızlı adımlarla caddeye çıkarak bulduğu ilk taksiye atlamıştı. Evi hemen caddenin altındaydı ve o taksiye binerek başka bir yere gitmişti. Başka ve kesinlikle benim bilmediğim bir yer.

“ Luhan mı buradaydı? “

Yixing'in sesinden aldığım öfkeli ton sonunda dikkatimi ona vermemi sağlamıştı. Yüzümde ki bakıştan pekte memnun göründüğünü söyleyemezdim. Zaten öyle de olması gerekiyordu. Ona da sinirliydim. Kafama onca şeyi soktuktan sonra Luhan'a karşı bu şekilde çıkış yapmam da onun da payı vardı.

“ Elbette buradaydı. Sence burada olması çok mu anormal? “

Gereğinden yüksek çıkan sesim karşımda ki masum suratlı çocuğu başta afallatsa da kısa bir süre içinde kendine gelmeyi başarmıştı. Rahat bir pozisyona girerek arkasında ki dağılmış yatağın köşesine oturdu ardından.

" Anormal olan şey senin neden burada olduğun? “

Onu kırmak istemiyordum fakat  bana attığı kendinden emin bakış buna pek müsade etmiyordu.

Zaten yeterince sinirliyim Zhang Yixing!

" Neden buradasın? " Sorumu yineledim daha yüksek ve sert bir sesle, bana cevap verme gibi bir girişimde bulunmayınca. Konuşmaya başlamasaydım uzun bir süre daha sessiz kalarak beni izlemeye devam edecekti eminim.

“ Çünkü seni merak ettim. Ne mesajlarıma ne de aramalarıma  cevap vermedin. Ne kadar endişelendiğim hakkında en ufak bir fikrin yok değil mi? "

Yixing benim aksime sakin konuşuyordu. İkimizin arasında bir kavga çıkmasını istemediğini gözlerinden bile görebiliyordum. Bu yüzden düşünce okumak gibi saçma şeyler akla getirmeye gerek yoktu.

“ Luhan'ın yanındayken neden beni merak ediyorsun? “

Sorduğum soru aramızda ki gerilimi azaltıp tuhaf bir sessizlik oluşturduğun da daha fazla ayakta durmaya dayanamayarak arkaya birkaç adım atıp, cam kenarına oturdum. Bakışlarında ki anlam hızla değişince başımı çevirerek yeniden dışarıyı izlemeye başladım.

“ Seni, benden uzakta olduğun her dakika merak ediyorum. "

Cevabı sandığım kadar beni bozguna falan uğratmamıştı. Yixing'in hala bana karşı bişeyler hissettiğini biliyordum çünkü. Fakat bunu bu kadar rahatlıkla söyleyebilme ihtimalini hiç düşünmemiştim. Beni şaşırtan da bu olmuştu. İlgimi hiç çekmeyen caddeden gözlerimi alarak ne zaman karşıma dikildiğini anlamadığım Yixing'e çevirdim kendimi. Bir süre daha sessiz kalarak önümde eğilip ellerime sarılınca kendimi oldukça tuhaf hissettirmişti bana. Kesik bir nefes alıp iş daha ileriye gitmeden ellerimi çekerek arkama koydum.

“ Moon, senin üzüldüğünü görmek istemiyorum. Seni bu halde görmek benim canımı yakıyor. “

Ona hiçbir şekilde karşılık vermeyeceğimi çok iyi bildiği halde konuşmaya devam etmesi ondan çok benim canımı yakıyordu. Eğer... Eğer ki karşıma Luhan çıkmasaydı kesinlikle Yixing hayatımın baş kahramanı olabilirdi.

“ Bundan sonra seni güldürmeye çalışan tek kişi ben olacağım. Beni yanından kovsan, gitmemi söylesen bile peşini bırakabileceğimi sanmıyorum. Konuşarak daha fazla yorma kendini. “

Onu susturmaya aklımdan geçse de konuşmaya devam edeceğini bildiğim için susarak sözlerini bitirmesini bekledim.

“ Sen, birinin arkasından ağlayabilecek kadar güçsüz biri değilsin, Moon. "

" Ama o Luhan. O biri Luhan, Yixing. Eğer, benim yerimde olsaydın, benim gitmeme izin verir miydin? “

Benden böyle bir soru beklemeyen Yixing bu çıkışım karşısında afallayarak yeniden ayağa kalkmıştı. Ne söylemesi gerektiğini kafasında tarttığını görebiliyordum.

" Yapamazdın, değil mi? “ Başımı arkaya atarak Yixing'e bakmaya devam ettim. Verdiği cevap kısa bir kafa sallaması olmuştu.

" Bende yapamam. Üstelik herşeyini kaybetme uğruna sizi ve beni düşündüğünü öğrendikten sonra asla olmaz, anlıyor musun? "

" Ne? Ne herşeyini kaybetmesinden bahsediyorsun? “

“ Luhan'a bir teklif sunmuşlar.. " Luhan bunu bana bile söylerken onu terk etmemi göze almışken benim bunu Yixing'e söylemem ne kadar doğruydu emin değildim ama onların da gerçeği öğrenmesine ihtiyaçları olduğunu düşünüyordum. Yoksa hala aynı şekilde para yüzünden onları terk ettiğini düşüneceklerdi.

" Ne teklifi? “ Yixing'in merakı elle tutulacak cinstendi.

“ Şirket Luhan'ın herkese eşcinsel ve gruptan birine aşık olduğunu haber yapacaktı. “

“ Ha? " Yixing'in şoktan çıkması sanılandan çok daha uzun sürmüştü. O süre boyunca sessizce onu bekledim. “ Bunu bizim şirket mi teklif etmiş? “ Hala duyduğu şeyin etkisiyle ne diyeceğini bilememe durumu yaşıyordu.

“ Ve ben ona daha fazla para kazanma umuduyla sizi terk ettiğini söyledim. “

“ Bu nasıl olur? “

“ Zhang Yixing, Luhan beni terk etti. “

Yixing hala beni duyuyor gibi değildi. Anlamadığım bir şeyler mırıldanıp yanıma oturunca ne yapmamız gerektiğini biran önce düşünmemiz gerektiğini biliyordum. Yoksa Luhan'ın bu sefer tamamen kaybedecektim..