Ep-3(Zawgyi)

8.5K 596 30
                                    





ျမစိမ္းေရာင္ အခက္အလက္ေတြၾကားမွာ သရက္ဖူးကေလးမ်ားက ေၾကးနီထဲမွ ေရႊစေလးမ်ားကဲ့သို႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ ဖူးပြင့္ေနၾကသည္။
ၿခံႏွစ္ခုလံုးမွာ သရက္ပင္ရိွသည္ဆိုေသာ္လည္း အျပာႏုေရာင္သုတ္လိမ္းထားတဲ့ ႏွစ္ထပ္တိုက္ဘက္မွာ အပင္ပိုမ်ားေလသည္။ထိုသို႔ အရိပ္ေကာင္းေကာင္းအပင္ႀကီးေတြကာရံထားတဲ့ ျမက္ခင္း အလြတ္ေပၚမွာ ေဘာလံုးကိုအၿပိဳင္အဆိုင္လုေနၾကေသာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္။
ခႏၶာကိုယ္ခပ္ေသးေသးအရြယ္အစားရိွတဲ့ေကာင္ေလးက ေဘာလံုးကစားေနက်မဟုတ္တာေၾကာင့္ ေျခစြမ္းျပေနေသာ တဖက္က ေကာင္ေလးဆီကေန ျပန္လုယူဖို႔ မလြယ္ကူလွေခ်။ဘုန္းျမတ္က ေဘာလံုးကို ဘယ္ေျခ၊ညာေျခေျပာင္းကာ အေရ႔ွမွာရိွေနေသာေကာင္ေလးကို စလို႔ေကာင္းေနသည္။

"ေတာ္ၿပီ မေဆာ့ခ်င္ေတာ့ဘူး"

ေဘာလံုးကို မယူႏိုင္မွန္းသိတဲ့အဆံုး ႏွဖူးကေခ်ြးတို႔ကို ဖယ္သုတ္လိုက္ၿပီး ျမက္ခင္းေပၚသို႔ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုက္ခ်လိုက္သည္။ ဆူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ကို အစ္ကိုဘုန္းျမတ္ကသေဘာက်စြာရယ္ၿပီး ေျခေထာက္ေအာက္က ေဘာလံုးကို ေကာက္ယူကာ ေဘးနားဝင္ထိုင္သည္။

"လာပါ အစ္ကိုေနာက္တစ္ခါမစေတာ့ဘူးေနာ္ ..အေလ်ာ့ေပးပါ့မယ္ထထ ျပန္ေဆာ့ရေအာင္ "

လက္ေမာင္းကေန ဆဲြကာ ျပန္ထဖို႔ေခၚေသာ္လည္း မထတဲ့အျပင္ ျမက္ခင္းေပၚ လဲွအိပ္ခ်လိုက္သည္။

"ေတာ္ၿပီ။ အစ္ကို အဲ့လိုေျပာတာ သံုးခါရိွၿပီေလ "

"ဒီတစ္ခါ တကယ္"

"အဲ့လိုေျပာတာလည္း ႏွစ္ခါရိွၿပီ ။ ခဏနားအံုးမယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္က ေဆာ့ေနက်မဟုတ္ေတာ့ ေမာတယ္ "

"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ"

အစ္ကိုဘုန္းျမတ္က တကယ္ေခၚလို႔မရမွန္းသိေတာ့ ေဘးက ျမက္ခင္းအလြတ္ေပၚ သူပါဝင္လွဲလိုက္သည္ ။ ေမာေနတဲ့အရိွန္ကို ခဏၿငိမ္ေအာင္ထားလိုက္ၿပီး မ်က္ဝန္းတို႔က မွန္တံခါးအနည္းငယ္ဟထားေသာ တိုက္ရဲ့ အေပၚထပ္အခန္းဆီ လွမ္းၾကၫ့္ေနမိသည္။

ဟေမန်ခသော နွေWhere stories live. Discover now