ဆိုင်ကနေ ပေးလိုက်တဲ့ လိပ်စာအတိုင်းလိုက်လာတော့ တိုက်ခန်းလေးတစ်ခုရှေ့ကို နိုင်ထက် ရောက်နေသည်။ မခ ဆိုင်ကို မလာတာ တစ်ပါတ်ကျော်ရှိပြီး အဆက်သွယ်လည်းမရဘူးလို့ ပြောတာကြောင့် သူအခုလို အိမ်အထိ လိုက်လာခြင်းပင် ။ ကျက်သရေတုံးကောင်နဲ့ တွေ့မှာစိုးလို့ အရင်ကခင်မင်နေပေမယ့် အသစ်ပြောင်းရွေ့နေတဲ့ အိမ်ကို တခါမှ လိုက်မလာဖူးဘူး ။ ။ ပြောသာ ပြောတာ မမြင်ချင်လို့မရတော့ပြန်ဘူး ။ဒီနေ့တောင် လက်မှတ်ထိုးတော့မှာ။
တံခါးကို သုံးလေးချက်လောက်ဆင့်ခေါက်လိုက်တော့ ခဏ အကြာ တံခါးဆွဲဖွင့်ရင်း မြင်လိုက်ရတဲ့မျက်နှာပြင်က မျှော်လင့်ထားတဲ့သူ မဟုတ်သည့်ဟန် ငြိုးငယ်သွားသည်။
"အစ်ကိုနိုင်ထက် ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ "
"မင်းသေပြီမှတ်လို့ "
အိမ်ထဲဝင်ပါလို့ မဖိတ်ခေါ်ပေမယ့် ငယ်ငယ်ကလို ပိန်သေးသေး ခန္ဓာကိုယ်ဖြစ်နေတဲ့ အိမ်ရှင်အား ပခုံးကိုတိုက်ကာ ဝင်လိုက်သည်။
"လခွမ်း ဒါ အိမ်လား ကြွက်သိုက်လားကွာ"
ခြောက်ဆွဲခြောက်ဗူးခွံတွေကြား ဘီယာပုလင်းတွေနဲ့အဝတ်တွေက ဧည့်ခန်းရဲ့ နေရာအနံ့ပြန့်ကြဲနေသည်။ခေါက်ဆွဲခြောက်ပန်းကန်တန်းလန်းတွေက ဘယ်နေ့ကတည်းက မဆေးရသေးတယ်မသိ။ ဆေးလိပ်တိုတွေလည်း ဟိုတစဒီစ အောက်က ကော်ဇောမှာပါ မီးပေါက်ရာတွေ နောက်နှစ်ရက်လောက်အထိ နိုင်ထက်များ လာမရှာခဲ့ရင် ဒီတိုက်ခန်းမီးလောင်သွားမလားပဲ။
ခေါင်းရမ်းကာ အနောက်မှာရပ်နေသော သူ့ကိုပြန်ကြည့်လိုက်တော့ ဖြစ်နေတဲ့ ပုံစံနဲ့ မခ ရုပ်က သိပ်တော့မခြားနား ။ နှုတ်ခမ်းမွှေးခပ်စိမ်းစိမ်းတွေနဲ့ဂုတ်ထောက်ဆံပင်က ဓားပြပေါက်စရုပ်ပေါက်နေသည်။
"အတူတူနေတယ် ပြောပြီး ဟိုကောင်က မရှင်းဘူးလားဒါတွေကို"
ထိုင်စရာနေရာ ရအောင် နည်းနည်းရှင်းလိုက်ပြီး ပြောတော့ အမှိုက်ပုံကြားကြမ်းပြင်မှာပဲ မခ ထိုင်ချကာ
"သူနဲ့ အဆက်သွယ်မရတာကြာပြီ"
"ဘာ ...? ဒါဆို ဒီနေ့ ဘာနေ့လဲဆိုတာရောမင်းမသိဘူးလား"
YOU ARE READING
ဟေမန်ခသော နွေ
Romanceမိသားစု ပြဿနာတွေကြောင့် မေတ္တာလိုနေတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်၊ သူပထမဆုံး နှစ်သက်စွဲလမ်းမိတဲ့ လူက အေးမြတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေ ပေးခဲ့သလို ပူဆွေးခြင်းတွေလည်း ဒွန်တွဲပါလာခဲ့သည်။ ထိုကလေး ရွေးချယ်လိုက်တဲ့ ဘဝရပ်တည်မူက ချောက်ကမ်းပါးလား? စွန့်လွတ်ခြင်းလား? မိသားစု...
