3316 GÜN

8. Bölüm

808. Gün: Doğum Günü

Sınır: 18 vote, 50 yorum 💚

-Geçmiş-

Gitmeyecektim. Gitmem için hiçbir neden yoktu yani sonuçta. Alt tarafı iki gün önce tanıştığım birinin doğum günüydü yani.

Tamam, kendimi kandırmakta pek iyi değildim. Belki giderim diye iki gündür aralıksız resmini çizmeye çalışıyordum.

"Of Buket saçmalıyorsun cidden." Kendi kendime söylenip resmin son dokunuşlarını yaptım ve telefonuma baktım. Çağatay'dan birkaç mesaj vardı. Beklediğim kişiden hiçbir bildirim olmadığı için birazcık üzülsem de sandalyeden doğrulup derin nefes aldım.

"Bora'yla hiçbir şansın olmadığını biliyorsun Buket. Böyle yapmaya devam edersem kendimden kesinlikle uzaklaştıracağım Bora'yı. Ve ben onunla arkadaş kalmak istiyorum."

Kendi kendimle konuşmayı bırakıp tekrar telefona baktım. Çağatay'ın mesajlarını açtım hızla.

Çağatay Çakır: Sana konumu atmıştım ama kayboldun sanırım?

(11:35)

Çağatay Çakır: İstersen olduğun yeri konum at, seni alayım?

(11:38)

Çağatay Çakır: Tamam, kendimi kandırmayı bırakıyorum

(11:45)

Çağatay Çakır: Gelmeyeceğini söylemiştin ama geleceğine kendimi inandırmıştım

(11:45)

Çağatay Çakır: Rahatsız ettiğim için üzgünüm

(11:45)

Siz: Hala konumdaki yerde misin?

(12:08)

Çağatay Çakır: Evet :)

(12:08)

Telefonu kapatıp saçlarımı taradım ve resimimi elime alıp hızla evden ayrıldım. Büyük bir şehirde yaşamadığımız için kaybolma gibi bir şansım yoktu zaten. Düz giderek her yere varabilecek bir şehirde yaşamanın avantajını her saniye yaşıyordum.

Sahilin biraz ilerisindeki bir kafenin önünde durduğumda gülümsedim ve resimimi göğsüme bastırıp derin nefes aldım. Burada olmalıydı. Yeni ortamlara girince, hele ki içlerinde yakın bir arkadaşım olmayınca, çok geriliyordum. Çağatay'ı azıcık tanıyordum ve şu an onun doğum günündeydim. Ne güzel.

Kafenin içine girdim ve bakışlarımı kafenin içinde gezdirdim. Neredeyse kimse yoktu kafede. Çağatay'ı bulmam zor olmadı bu yüzden. Kaşlarım çatıldı onu gördüğümde. Kafasında kral tacı vardı ve etrafında saçma doğum günü süsleri vardı ama yalnızdı.

Daha fazla dikilmeyi kesip yanına ilerledim ve elimdeki resimi masaya bırakıp başında dikildim. Ayağımla ayağına dokunduğumda mavi gözlerini bana çevirmişti.