3316 GÜN

18. Bölüm

850. Gün: Duman Konseri

Bölüm şarkısı: Duman - Senden Daha Güzel

Bol bol yorum bekliyorum. İyi okumalar ❤

-Geçmiş-

Duman konseri. Beni kendimden bile uzaklaştırabilecek tek şey buydu sanırım. Duman konserine gitmek hep hayalimdi ama bir kere bile şans benden yana olmamıştı bu yüzden yanımda bize soda alan sarışın çocuğa minnettardım. Hayalimi bilmese de gerçekleştiren Çağatay'a çok teşekkür ediyordum.

Bir yanım eksik hissetse de biraz sonra o çok sevdiğim grup, en sevdiğim şarkıları söyleyecekti ya eksik falan kalmıyordu.

"Al bakalım. Limonlu aldım istediğin gibi." Sodayı bana uzattığında gülümseyerek elinden aldım ve bakışlarımı ondan kaçırdım. Neden bilmiyorum ama ona bakarken eskisi kadar rahat hissetmiyordum. Bakmak istesem de birkaç saniyeden fazla olmuyordu bu bakışlar.

Konser alanına girmiştik ve şanslıydık çünkü yaş sınırı yoktu. Olsaydı kapının kenarından bile geçemezdik orası ayrı.

Kendi kendime saçma konularda düşünürken Çağatay'ın elini omzumda hissetmemle bakışlarımı koyu mavi gözlerine çevirdim. Dişlerini göstererek gülümsedi ve ileriyi işaret etti.

"Bence biraz öne doğru gidelim. Yakında sahneye çıkarlar."

Onu onayladığımda arka cebime yerleştirdiğim telefon titredi ama umursamadan ileriye gittik.

Grup sahneye çıktığında, ortam bir anda beklemediğim bir şekilde hareketlendi. Çağatay'a daha önce konsere gitmediğimi söylememiştim. Aslında Bora ile gitme gibi bir planımız olmuştu ama gidememiştik.

Bora... 4 kelime bir nefes kesişi. Aklıma hemen depresif cümleler gelirken telefonumu çıkartmaya yeltendim ama Kaan Tangöze'nin sesini duyduğumda olduğum yerde çivilendim.

Nasıl şarkıya başladı, nasıl herkes belediğimden daha çok bağırmaya başladı ya da ben bir limonlu soda ile nasıl sarhoşmuş gibi oldum anlayamadım. Belki de ışıkların bir yanıp bir sönmesinden kaynaklı bir şeydi tam anlayamamıştım.

Çağatay, belimden tutup beni kendisine doğru çevirdiğinde beyin fonksiyonlarımın birkaçı yerine gelmişti. Önüme düşen uzun saçlarımı ittirdi ve şarkıya eşlik etti. "Kimseyi tanımadım ben, senden daha güzel."

Tamam, aklımda bu şarkı ile ilgili bir çok canlandırma vardı ama şu an başrolü o kadar farklıydı ki ne desem ne yapsam bilemiyordum. Sadece... sadece sol yanımda garip bir şey hissettim. Hayalimde olmayan garip bir şey. Elimde tuttuğum boş soda şişesi yere düşerken Çağatay bana bakarak, hem de yakın mesafeden, şarkıyı söylüyordu.

"Biliyorum belki çok erken böyle bir şey söylemek için. Belki de benden nefret edeceksin ama Kaan abimizin dediği gibi 'sana nerden rastladım, oldum derbeder.' Ben cidden derbeder oldum sanırım."

Başını utangaç bir şekilde ayaklarımıza çevirdiğinde kalbim ve aklım birbirini yemeğe başlamıştı. Kalbim; kanma Buket senin gözünden sakındığın bir sevdiğin var diyordu. Aklım ise anı yaşa diyordu. Burada mantıklı olan aklım olması gerekmiyor muydu? Neden iki organım da mantıksız benim?