Unicode
Yangon Tea House ကအပြန်လမ်းတွင် ပြည့်သူတစ်ယောက် မီးကျီခဲ ဖင်ခုထိုင်မိသလို နေမရ ဖြစ်နေသည်။ ကားကို အာရုံစိုက်မောင်းနေသည့် ကိုကို့ကို ဘေးကနေခိုးခိုးကြည့်ပြီး ဘယ်ကနေစ မေးရင် ကောင်းမလဲ ဆိုပြီး အကြံထုတ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့မှာ ပါးစပ်တပြင်ပြင်ဖြစ်နေသည်။
"ကိုကို မစိမ်းရောင်စိုနဲ့ ဘယ်လိုသိတာလဲ"
ကိုကိုဘယ်လိုဖြေမလဲ မသိမသာအကဲခတ်လိုက်သည်။
"အင်း
တိုကျိုက မြန်မာတွေတွေ့ဆုံပွဲတစ်ခုမှ တွေ့တာ
အဲ့တုန်းက စိုစိုက ဂျပန်ကို ၁လ work shopလာတက်တာ
သူက ခင်ဖို့ကောင်းတယ်လေ
သူနေတဲ့ နေရာ ကိုယ့်တိုက်ခန်းနဲ့ကလည်း နီးတော့
သူမပြန်ခင် ပိတ်ရက်တွေဆို တွေ့ဖြစ်တာ
တခြားတော့မရှိပါဘူး"
ကိုကိုကတော့ ပုံမှန်အတိုင်းပြန်ဖြေနေတာပဲ။ အဲ့ဒီတခြားမရှိပါဘူးဆိုပေမယ့် သူ့မှာစိတ်မအေးနိုင်။
"မစိမ်းရောင်စိုမှာ ချစ်သူရှိလား"
မနေထိုင်မထိုင်နိုင်မေးမိသည်။
"ကိုယ်မသိဘူးလေ
သူပြန်သွားကတည်းက မတွေ့ဖြစ်တာ
ကိုယ်ပြန်ရောက်တော့လည်း တကူးတက မဆုံဖြစ်ဘူးလေ"
ဟုတ်မှာပဲ။ ကိုကို့သူငယ်ချင်းအကုန်သူသိသည်လေ။ ဒါ့ကြောင့် ကိုကို့ သူငယ်ချင်းတွေထဲမှာ သူမတွေ့ဖူးတာ။
"အဲ့ အမက ချောတယ်နော်"
သွေးတိုးစမ်းမေးလိုက်သည်။
"အင်း ကြည့်ကောင်းပါတယ်"
" "
သူဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတော့။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်း ကိုကိုက ပုံမှန်ပဲ။ သူ့မှာသာ ပူလောင်နေရတာ။ထိုညက ကိုကို့မှာ ဘာသာပြန်စရာရှိလို့ ဘာသာပြန်နေတာမို့ နောက်ကျမှ အိပ်ယာဝင်သည်။ သူ့မှာသာ တစ်ယောက်တည်း အိပ်ယာထဲမှာလူးလွန့်နေရသည်။ ကိုကို့ကိုလည်း သွားမနှောက်ယှက်ချင်။ အိပ်မပျော်လို့ ဂိမ်းဆော့တော့လည်း ရှုံးပဲ ရှုံးနေသည်။ ဘာတစ်ခုမှကို အဆင်မပြေဘူး။ ကိုကို အိပ်ခန်းထဲဝင်လာသည်အထိ သူ့မှာ အိပ်မပျော်သေး။
أنت تقرأ
မဟောင်းတဲ့ပုံပြင်
عاطفيةUnicode လူတိုင်းမှာပုံပြင်ကိုယ်စီရှိကြတယ်၊ တချို့ပုံပြင်တွေကတော့ အချိန်တန်တာနဲ့ ပျောက်ကွယ်သွားရတယ်။ သူတို့နှစ် ယောက်ရဲ့ပုံပြင်ကတော့ ဘယ်တော့မှမဟောင်းမယ့်ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ပါပဲ။ Zawgyi လူတိုင္းမွာပုံျပင္ကိုယ္စီရွိၾကတယ္၊ တခ်ိဳ႕ပုံျပင္ေတြကေတာ့ အခ်ိန္တန္တာနဲ...
