Chapter 40

32.8K 2.4K 126
                                        

Unicode

အချစ်က ကြင်နာမှုကို ပေးတယ်။
အချစ်က နာကျင်မှုကိုပေးတယ်။
အချစ်က သာယာမှုကို ပေးတယ်။
အချစ်က ခံစားချက်တစ်ခုထက်ပိုပါတယ်။

နောက်တစ်နေ့မနက်မှာတော့ နှစ်ယောက်သား ဖက်လျက်အနေအထားနဲ့ပဲနိုးလာသည်။ အိပ်ယာနိုးစ ချစ်သူ့မျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ပြီး နဖူးလေးကို ကြင်နာစွာနမ်းရှိုက်ခွင့်ရတာကလည်း ဆုလာဘ်တစ်ခုပါပဲ။ဒါပေမယ့် သူ့မှာ ကိုကို့ကို စိုးရိမ်နေမိသည်။ မနေ့က တိုက်ပွဲက မပြင်းထန်ခဲ့ပေမယ့် ဒဏ်ရာကတော့ ရခဲ့နိုင်သည်လေ။

"ကိုကို ထနိုင်ရဲ့လား
မောင် ချီပေးရမလား"

"အင်းးး
အရမ်းတော့ မဆိုးပါဘူး
ရပါတယ်"

သူစိတ်မပူအောင် ရပါတယ်လို့ပြောနေတာလားလို့ သေချာအောင် ကြည့်ရသေးသည်။ ဖြည်းဖြည်းလေးလမ်းလျှောက်နေတာကလွဲရင် အရမ်းနေရခက်နေသည့်ပုံတော့မပေါ်ပါ။ အဲ့တော့မှ စိတ်အေးနိုင်သည်။

"ရတယ်ဆို လာခဲ့
morning တစ်ကြောင်းဆွဲမယ်"

သူ့စကားလည်းကြားလိုက်ရော မျက်လုံးလေးပြူးပြီး ပြည်လှည့်ကြည့်လာသည်က သူ့ပူတူးတူးလေး။ စမိပြန်ပါပြီ။

"မင်းနော်......"

ပြုံးစိစိလုပ်နေတဲ့ သူ့ကိုနှာခေါင်းလေးပွစိပွစိလုပ်ပြီး အော်နေသည်။ ချစ်လွန်းလို့ ကိုကို့ကိုယ်လေးကိုဆွဲဖက်လိုက်သည်။

"စတာပါ ကိုကိုရဲ့
ကိုကို ပင်ပန်းနေတာမောင်သိပါတယ်"

"ဟွန်း"

"ဒါပေမယ့် ကိုကို့ကို မေးရမယ်
အဲ့ဒီ gel နဲ့ condomကို ကိုကိုဘယ်လိုဝယ်ခဲ့တာလဲ"

"အွန်လိုင်းကနေမှာလိုက်တာလေ"

"အဲ့ဒါတွေ လိုအပ်မှန်း ကိုကိုဘယ်လိုသိလဲ"

"ကိုယ်က ကလေးလားလို့
အဲ့လောက်ကတော့သိပါတယ်"

"အင်း မောင့် ကိုကိုက ကလေးလေးပဲလေ"

"အသက် ၃၀ပြည့်တော့မယ့်သူကို မင်းပဲအာ့လိုပြော
သိလား"

"ဟားဟား
ချစ်လို့ပါ
ပြီးတော့ ကိုကို့ပထမဆုံးကို မောင့်ကိုပေးလို့ ကျေးဇူးလည်းတင်ပါတယ်"

မဟောင်းတဲ့ပုံပြင်Donde viven las historias. Descúbrelo ahora