*42*

2K 268 235
                                    

•Altay•

Bütün gece uyumamış ve güvenlik kameralarına bağlanmaya çalıştım. Sonunda bunu başardığım da kendi kendime bir sevinç çığlığı attım.

Dora yanımda olsaydı ödül öpücüğü alabilirdim. Bugün de buna ağlayalım ey dostlar.

Kameralardan alt seviyeye nasıl geçebileceğimi çözmüştüm. Aslında kameralar işime çok yarayacaktı.

Size diyorum Betşa'nın şifreleri güçlü ama ben de koskoca Altay'ım. Gerçi Altay mıydım bundan emin değilim.

Eğer burada büyümüş olsaydım adım Barın olacaktı. O zaman böyle olur muydum? Yine bir şeyle için uğraşıp durur muydum?

Paralel bir evrende burada büyüdüğümü hissediyorum ama yine de Akad ile beraber olmamışımdır.

Şimdi tek sorun buradan nasıl çıkacaktım. Bir şekilde sanırım Akad'ı ikna edebilirdim.

Bana gaz verilmesi gerekiyor ama kendime gaz verdikçe moralimi bozuyorum. İç sesim hiç iyi bir destekçi değil.

Odadan çıktığımda Akad salonda oturmuş televizyondan bazı videolar izliyordu.

"Barın gelsene."

"Adım. Barın. Değil."

Adım Altay da değil.
Adım bok.
Teşekkürler.

"Sana bir şey göstermek istiyorum."

Buradan çıkmak için onunla iyi anlaşmam gerekiyor. Bir şekilde alt seviyeye gitmeli ve onları uyarmalıydım.

Saat daha dokuzdu bütün gece uyumamıştım bu yüzden gözlerimin şiştiğine eminim. Ama kendimi her şekilde sevdiğim için şişik gözlerim sorun olmuyordu.

Dora olsa onları öperdi...

Akad'dan biraz uzakta koltuğa oturduğumda o yanıma doğru gelmişti.

"Bunlar sana bahsettiğim kardeşlerim." dedi videoyu açarken.

Videoda beş kişi beraber yemek yapıyorlardı. Köşede öpüşüp duran bir çift vardı sevimli bir çocukta söylenip duruyordu. Aralarında sadece bir kız vardı. Sanırım videoyu çeken de kendisiydi.

Kız çok güzeldi aynı benim gibi altın sarısı saçları ve mavi gözleri vardı. Annemi ilk defa görüyordum yani gerçek annemi. Akad hep ona benzediğimi söylerdi ama bu kadar benzediğimi düşünmezdim.

"O harika biriydi." diye mırıldandı.

Beşi beraber mutlu gözüküyordu. Akad bile gülüyordu. Onun gülebildiğini bilmiyordum.

"O Barın mı?" dedim hayat dolu çocuğa bakarken. Diğerleri gibi değildi. Gözlerinde başka umutlar vardı.

Gözleri dolu bir şekilde başını onaylar şekilde salladı. O ağlıyor muydu? Bazen onunda insan olan bir yanı olduğunu unutuyordum.

Annemi videoda gördüğümde içimde anlamsız bir neşe oluşmuştu ve tuhaf bir şekilde gözlerim dolmuştu.

Videoyu başka biri eline aldığında Akad anneme yardım etmeye başlamıştı. Barın onların çocukları gibi davranırken videoyu çekiyordu diğer iki çocuk kendi aralarında flört ediyorlardı.

"Kaç yaşındaydınız?"

"Daha on altı yaşındaydık. Barın'ı kaybetmeden bir kaç ay önceydi. Hepimiz ne kadar da mutluymuşuz."

Videodakikerden artık Akad dışında kimsenin yaşıyor olmaması istemsiz hüzünlendirmişti. Video da hepsi ne kadar gülse de daha sonrası acı doluydu.

Kaçış•bxb ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin