Kaçış•bxb ✔️

*53*

•Altay•

Derin bir nefes alarak etrafıma baktım. Tekrar Betşa'dan çıkmıştım. Tekrar o lanet yerden çıkıp dışarıya adım atmıştım.

Yanımda duran kız gözlerini irice açıp şaşkına etrafa bakmaya devam ediyordu. Onun bu şaşkın bakışları gülmeme sebep olmuştu.

"Artık iyisin dışarıdayız."

Elimi tutarak gülümseyerek bana bakmıştı. Üç ya da dört yaşlarında gösteriyordu. Her şey için fazla küçüktü.

"Adın ne?"

Bilmediğini söyler gibi omuz silkti ardından bana dönerek eliyle beni işaret etti.

"Benim mi adımı soruyorsun?"

Başını gülümseyerek onaylar şekilde sallamıştı. Altın sarısı saçlara ve mavi gözlere sahipti. Ona baktığımda annemi görmüştüm. Akad'ın gösterdiği fotoğraflara çok benziyordu.

"Adım Barın." dedim gülerek.

Onların anılarını taşımak güzeldi. Ve eğer yeni bir devir başlayacaksa artık yeni biri olarak devam etmeliydim. Sanki hep onlarla büyümüşüm gibi.

"Şimdi bir yere gideceğiz, bizi bekleyen bir sürü insan var."

Gülümseyerek elimi tutup yürümeye devam etti. Aklım hâlâ Güneş'teydi bunu Dora'ya nasıl söyleyeceğimi ben de bilmiyordum. Yıkılacaktı. Bu sefer onu nasıl toparlayacaktım ben de bilmiyorum. Eğer o biterse ben de biterdim.

Bir kalabalık gördüğümde insanların korku ile toplandığını gördüm. Başkan ve Fırat abi de dahil çoğu kişi onların yanına gitmişti.

Bizimkiler de etrafa bakıp duruyordu. Bakışlarım Dora'nın bakışları ile durduğunda gözlerim anında dolmuştu. Bana bakarken onunda gözleri dolmuştu. Bir şey yapamadan sadece uzaktan birbirimize bakmıştık.

Çok uzun zaman olmuştu. Sanki yıllar geçmiş gibiydi. Ve şu an karşımdaydı. Artık benimle olacaktı. Artık beraber olacaktık.

Dora ile bakışmaya devam ederken aniden Yiğit'in sarılması ile sendeleyip yere düşmüştüm.

"Kalk üstümden!" dedim gülerek.

"Neden bu kadar geciktin?" dedi ağlamaya başlarken. Hep beraber ağlıyoruz hazır mısınız? "Sana bir şey oldu sandım!"

"Burdayım," dedim ayağa kalkarken. Yiğit de benimle beraber ayağa kalkmıştı. "İyiyim, artık sizinleyim ve artık bizi tehdit edecek hiçbir şey yok."

Artık bir babam da yok...

"Tekrar beraberiz!" diye bağırdı Çağla ikimize sarılırken. "Bir daha üçümüzü kimse ayıramayacak."

"Bence Dora'dan bize vakit kalmayacak." dedi Yiğit bana tekrar sarılırken. "Ben salmam ki Altay'ımı."

"Barın," diye düzelttim. "Adım Barın."

"Bir çok şey değişti değil mi?" dedi Çağla dolan gözleri ile. "Konuşacak çok fazla şey var."

"Her şey bitti mi?" dedi Etem yanımıza gelip bana sarılırken. "Altay burada, herkes burada! Kazandık!"

"Kazandık Etem." dedim gülerek.

"Seri sarılın," dedi Alper. "Burada sıra bekliyorum!"

"Mükemmel Alper sıra mı beklermiş?" dedim gülerek.

"Altay için bekliyoruz işte."

"Egon nereye gitti?"

"Roni'ye."