Ang Babaeng Malaki Ang Eyebag

Kabanata 26: The Confession

Justin's POV

It's Tuesday morning. Kasalukuyan akong naglalakad sa kalagitnaan ng hallway habang iniisip pa rin ang nangyari sa resto nang makita ko accidentally si Athena , kasama ang hindi familiar na lalaki. At first, hindi ko alam kung ano ang naramdaman ko that time. Maybe, it's something jealousy nang may nakita siyang iba.
In fact, I've been searching her that day. Kailangan ko kasi talaga siyang makausap bago ko pa man makausap si Zashumi and Aphrodite. But the fact na nakapag-usap na nga kami ni Aphro tungkol sa nangyari at napag-alaman kong nasaktan niya si Athena dahil sa kaniyang mga isinumbat, bigla akong nag-alala. Sensitive kasi talaga ang babaeng iyon at once na nakarinig siya ng rumors o kaya nama'y harsh words, pakiramdam niya'y pasan na niya ang mundo.
Pero kahit na kontakin ko man siya, mukhang ganun yata talaga kalaki ang galit niya sa akin. At hindi nga ako nagkamali. The moment she stare at me yesterday and said the words , "manloloko" at "sinungaling" - I don't know but there's a pain digged in my heart.
Hindi dahil sa hindi totoo ang sinasabi niya - ngunit hindi ko lang inexpect na sa kaniya ko mismo maririnig ang salitang iyon.
Yet,  those words never changed my love for her and my eagerness to tell her my feelings.

Oo, inaamin kong nainis ko to the point na ayoko siyang makita for now - but there's a part of me saying that I want to be with her every day and for the rest of my life.

Sa ngayon ay hindi lamang siya ang iniisip ko, I'm also thinking about Zashumi since I promised that I must protect Athena and let all the people involved in the incidents pay for what they have done.
And today is the day na binalak namin ni Bruno ang sabihin sa buong campus ang totoo.

At once na nalaman na ng lahat ang  kasamaan ni Zashumi, maybe it's time para i-confess kay Athena ang nararamdaman ko.

"B-bro."

Muli akong nabalik sa reyalidad nang biglang dumating si Bruno. Mukhang plantsado na nga ang plano namin.

"Kamusta? Ano? Buo na ba talaga ang desisyon mo na ibunyag sa lahat ang nangyari?"

Napatitig ako sa kaniya. Hindi ko ba alam kung nagbibiro ba siya sa sinabi niya.

"Diba nag-usap na tayo tungkol dito? Tsaka bakit pa natin patatagalin kung maaari naman nating gawin ngayon? Besides, mukhang nagtatago ngayon si Zashumi at sigurado akong oras na pumutok ang issue na ito, lalabas at lalabas siya sa kaniyang lungga."

At iyon ang gusto kong mangyari sa kaniya.
She deserves to be punished because of what she has done. Hindi naman kasi talaga tama ang ginawa niya. Hindi sapat na dahilan ang "insecurity" para manakit at worst, upang pagbantaan ang buhay ng isang tao. Iyon ang mga salitang nais kong isumbat sa kaniya.

"Sabi ko nga bro. Don't worry, hindi alam ni Cherish ang plano natin.. tsaka tayo lang ang nakakaalam nun.."

This time, muli akong lumingon sa paligid just to make sure na walang nakakakita at nakakarinig ng aming pag-uusap.

"You should go and kindly post everything about the incidents. Yung picture na sinend ko sayo isama mo na rin. Go ahead."

Bulong ko sa kaniya.
Siya kasi ang inutusan kong gawin iyon since alam kong mapagkakatiwalaan siya.
Though, may mga oras lang talagang hindi ko maintindihan ang kaniyang ugali at kung ano ang nais niyang ipakahulugan , but there's something na napapagkasunduan namin. And I'm happy with it. At least , there's one person na makakatulong ko sa mga plano maliban kay Athena.

Hindi ko kasi talaga alam kung paano ko siya i-aaproach ngayon. I mean - oo mukhang galit pa rin siya but is this the right time to tell her everything?
Maybe. Because I can assure that I can take  responsibility and accept the consequences of it -
At once na inamin ko sa kaniya ang totoo kong nararamdaman, there's only two options - either tanggapin niya or just reject it the same way I do when someone confessed to me. And it's okay. I know to handle myself and my feelings.