Chapter 52.

412 3 0
                                    

Date Published: February 20, 2021

CHAPTER 52.

HANICKA

"Drei, pwede ka bang makausap?" Napatingin ako sa direksyon ng tumawag kay Drei at nakita ko ang tito niya.

"Drei, bitiw." Sabi ko at pinilit na tinanggal ang mga braso niyang nakayakap sa'kin. Nang natanggal ko na 'yung braso niya ay aga akong tumakbo paalis mula sa kanila.

"Xene, wait!" Tawag niya pero hindi ko na siya pinansin pa. Tumakbo ako hanggang sa makalayo mula sa kanila.

DREI

I glared at him when I saw him. He's the reason why everything is ruined now. He's the reason why she doesn't want to be with me anymore.

"What the fuck do you want, Kenzo?" I asked him. "Hindi ako nandito para makipag-away." He said.

"Then, get out of my sight." I said then I was about to follow Xene, he held me on my wrist. I glared at him more.

"Alam kong pati sa'yo, malaki ang kasalanan ko. Masyado lang talaga akong naging padalos-dalos sa mga nangyari." He stated.

"Pasensya na kung pati ikaw ay nasaktan ko." He added. "Then do me favor, stay away from me, my family, and most especially from her." I said.

I removed his hand from my wrist then ran away to chase her. I just wish that I can still reach her.

HANICKA

Nabyahe na ko pabalik sa condo ko at napatingin sa cellphone ko. Simula nang nawala sila papa ay naging maayos na ang lahat.

Simula no'ng natalo na nila Drei ang mga tuma-target sa'kin noon para patayin ako ay naging payapa na ang lahat.

Napabuntong hininga ako nang naisip ko na naman ang mga nangyari noon. Marami kaming pinagdaanan pero dito rin pala ang bagsak.

Hindi ko alam kung sadiyang mahina lang ba talaga ako o kung ano man. Pakiramdam ko ay hindi ako pwede kay Drei dahil sa sobrang hina ng loob ko.

Napatigil ako mula sa pag-iisip nang nakita kong malapit na ang condominium building na tinitirahan ko ay agad akong tumingin sa driver.

"Manong, para po." Sabi ko at tumigil naman 'yung jeep. Bumaba na ko at tumingin sa paligid. Nang nasiguro kong walang sasakyan na nadaan ay tumawid na agad ako.

•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*

Pagkarating ko sa unit ko ay agad akong pumasok at kinuha ang mga bagahe ko. Nag-research ako ng mga bahay na pwedeng tirahan kagabi.

Nang may nakita ako ay agad kong kinontak ang seller at binili na. Medyo malaki naman ang bahay at may bakanteng lote doon para pagtayuan ng business na gusto kong itayo noon pa man.

Bago ako umalis kanina para um-attend sa seremonya ay inayos ko na lahat ng mga gamit ko para pagkabalik ko dito ay aalis na agad ako.

Napatingin ako buong unit ko at bumuntong hininga. Kailangan kong umalis para hindi na magkagulo ang pamilya nila Drei.

Ayokong mag-away naman silang lahat nang dahil sa'kin. Okay na sila Drei at Herald, ayoko namang mag-away naman ang pamilya ni Drei at ang tito niya.

Napa-iling na lang ako. Kailangan ko nang umalis bago pa ko maabutan ni Drei dito.

Naglakad na ko paalis dala ang mga gamit ko at hindi na ko lumingon pa para hindi na ko mag-dalawang isip pa.

~ AFTER 2 HOURS ~

Nandito na ko sa bago kong titirahan at dahil sa malaki naman ang mga nakukuha kong pera bilang sweldo sa mga San Marquez at sa pagkuha ng mga commission ay nabili ko ng buo ang bahay at lote.

Pati na rin 'yung bakanteng lote na nandoon sa tabi ng bahay. Malapit naman 'to sa highway kaya alam kong maraming makakakita ng shop para bumili.

Habang tinatayo ang shop ay kukuha na muna ako ng mga commissions para kahit paano ay may pera ako.

Inayos ko na muna ang mga gamit ko para bukas ay makatawag ng mga trabahador para maipatayo na 'yung shop.

~ AFTER ONE MONTH ~

Nasa bakuran ako ng bahay ngayon at nagawa ng portrait. Gumawa kasi ako ng account sa iba't ibang social media para kumuha ng commission.

Sa nagdaan na buwan ay marami akong nagawang mga iba't iba commissions. Pinapapunta ko na lang sila dito para makuha ang gawa ko.

Malapit na ding matapos ang pagpapatayo ko sa shop kaya malapit ko na ding buksan 'yon. Masyado kasing malaki ang budget kaya mabilis itong nagawa.

Napatigil ako mula sa pag-paint nang bigla akong nakaramdam ng hilo. Hinawakan ko ang noo ko at minasahe 'yon.

Tatlong araw na kong nakakaramdam ng ganito. Noong una ay hindi ko na lang pinapansin dahil baka pagod lang ako kaso ito na ang pangatlong araw kaya nag-alala na ko.

Binitiwan ko na 'yung hawak kong paint brush at palette. Dahan-dahan akong naglakad papasok ng bahay. Pagkarating ko sa sala ay agad kong nakasalubong si Alphone.

"Alexene, are you okay?" Bago pa siya makalapit sa'kin ay nawalan na ko ng malay.

•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*

Nagising ako nang nakita kong nasa ospital ako ngayon. Napatingin ako sa paligid at nakita ko si Alphone sa gilid.

"Marys, I'm not there sa site, okay? Nasa ospital ako at dinala si Alexene." Rinig kong saad niya sa telepono.

"Yes. So, baka mamaya o bukas na kami nakabalik depende sa kondisyon niya." Dugtong niya pa at binaba na niya ang telepono.

"Alphone?" Tawag ko sa kaniya at tumingin siya sa'kin. Agad siyang lumapit at nahalata kong nag-aalala siya.

"Bigla ka na lang nahimatay. Buti na lang at nasalo kita kundi baka may nangyari nang hindi dapat sa baby mo." Napahawak ako sa tiyan ko.

"Baby?"

"You're pregnant." May tumulong luha mula sa mga mata ko nang narinig ko 'yon. Buntis ako kay Drei.

"I have no idea that you have a husband kasi never ko siyang nakita." Komento niya.

"Wala akong asawa." Bulong ko at agad kumunot ang noo niya. "Then, how?" Takang tanong niya.

"Ex-boyfriend. Nakipaghiwalay ako kasi ako ang nagiging dahilan ng away sa pamilya nila." Mahinang sagot ko.

"Shhh... Don't cry. Makakasama baby mo 'yan." Tumango ako at hinimas niya ang buhok ko. Pinunasan ko na ang luha ko at kunalma.

DREI

I'm here inside my office, staring at nothing. It's been a month since she left me. I wish that she's okay though. I wish that she's happy even if she's not with me.

I looked at the door when someone opened it and I saw Kenzo. I clenched my fist when I saw him. He's the reason why she's not here.

"What the fuck do you want?" I asked him. "Ito 'yung papeles na kailangan mo." He answered. He left the papers on my table.

"Sorry talaga sa mga nasabi at nagawa ko noon."

"Stop apologizing. She'll never come back even if you kneel in front of me." I said then he looked down.

"Get out of my sight." I stated then he went out of my office. I massaged my forehead because of stress.

I sighed. I wish that Ascend and the others can find her soon. I want to see her again. I want to court her again to be mine.

•••• END OF CHAPTER 52. ••••

I'm His (San Marquez Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon