Date Published: May 4, 2017
Date Re-Published: June 21, 2020
CHAPTER 15.
HANICKA'S POV
Pinapanood ko siya habang kinakain niya ang candy na ginawa ko kagabi. 'Yan kasi ang gusto kong itinda as special candy kapag nakapag-bukas na ko ng business.
Pinapanood ko siya habang masayang nakain at ang sarap niyang titigan habang nakangiti ng ganiyan. Ngayon ko lang siya nakita na ganiyan kasaya.
"Drei?" Tawag ko sa kaniya nang may naalala ako bigla. "Kung pinsan mo si Herald, that means kilala mo na talaga ako?" Tanong ko.
"Yep. I already know you before seeing you in our home." Sagot niya at huminga ng malalim.
"That's why I did something that I shouldn't do but I still did." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Anong ibig mong sabihin doon?" Aaminin na niya ba na siya talaga ang gustong pumatay sa'kin? Tinignan ko ang kamay niya dahil baka may hawak na siyang armas.
"I... I know that you're going to hate me because of this but since then, I'm always following and watching you wherever you go." Sabi niya.
"At first, I'm only watching you just to make sure that Herald is safe and you're not a user kasi nga mahirap ka."
"But then again, when I learned more about you, I fell for you." Napatigil ako sa sinabi niya. Hindi 'yan ang inaasahan kong sasabihin niya.
"You're shocked? Why? Inaasahan mo bang sasabihin ko na ako ang may gustong pumatay sa'yo?" Tumango ako.
"Oo. 'Yun ang inaasahan kong sasabihin mo at hindi 'yung confession mo." Pag-amin ko sa kaniya dahil alam naman niya ang totoo eh.
"Kaya ba ginawa mo 'yung 20 days deal?" Tumango siya. "I want to be with you kahit na saglit lang." Sagot niya.
"I want to make you fall for me within 20 days kahit na alam kong impossible dahil sa hindi mo ko pinagkakatiwalaan ng todo."
"But I'm hoping that you're still going to fall for me kahit na lumagpas pa ang 20 days, I'll do it." Tumingin siya ng direkta sa mga mata ko.
"I love you, Xene. Even though you don't trust me. I'm willing to show that to you." Hinalikan niya ko sa noo at tumayo na.
"I have to go. I have a meeting and see you later after class." Umalis na siya at pinanood ko lang siya.
Napasandal ako sa upuan dahil sa hindi ko inaasahan ang sinabi niya. Hindi ko alam kung maniniwala ba ko o hindi.
Paano kung sinasabi niya lang 'yan para hindi ko na isipin 'yung planong pagpatay niya sa'kin? Paano kung pinaglalaruan niya lang ako?
Nagsi-datingan na ang mga kaklase ko at tumabi sila Ia sa'kin pero hindi ako mapakali sa pwesto ko.
Ang dami na namang tanong sa isip ko pero wala namgn sagot kahit isa. Natatakot sa mga mangyayari.
Pinilit kong tanggalin sa isip ko ang tungkol sa pinag-usapan namin kanina nang dumating na si ma'am kahit na alam kong impossible.
~~~~
Uwian na at iniisip ko pa rin 'yung tungkol kanina. Hindi ko pa rin matanggal 'yun sa isip ko kaya hindi ako masyadong nakapag-focus sa klase.
"Bakit parang problemado ka, Lene? May nangyari ba?" Nag-aalalang tanong ni Lizzie at ngumiti ako sa kaniya.
"W-wala, may iniisip lang ako." Sagot ko at napatingin sa phone ko nang nag-vibrate 'yon. Nakita kong unknown number 'yon.
From: +95641872897
I'm here in front of the lobby. I'm waiting for you.
- Drei
Tinago ko na 'yung cellphone ko sa bulsa at kinuha na ang bag ko. Kailangan kong makipagkita sa kaniya para makuha na niya 'yung portrait.
"Una na ko, huh? Makikipagkita ako sa kliyente ko na nagpagawa ng portrait sa'kin." Paalam ko sa kanila.
"Kaya naman problemado ka eh." Komento ni Lizzy. "'Wag kang mag-alala, magugustuhan ng kliyente mo 'yung gawa mo kasi maganda talaga siya." Sabi niya.
"And besides, worth it naman ang gawa mo, Xene. Kaya 'wag ka nang kabahan." Sabi naman ni Ia at tumango ako.
"Salamat talaga. Naging okay na ko ngayon." Sagot ko at naglakad na ko paalis. Buti na lang ay 'yun agad ang naisip niya kaya ako problemado.
Mas lalo silang magtatanong kung sasabihin ko sa kanila ang totoo. Baka mang-asar pa nga sila 'pag nalaman nila ang tungkol sa confession ni Drei.
Nang nakarating na ko sa lobby ay agad kong nakita ang sasakyan ni Drei kaya lumapit agad ako doon saka sumakay.
"Let's go?" Tumango ako. Kinabit ko na 'yung seat belt at pinaandar na niya 'yung sasakyan.
~~~~
Habang nabyahe ay napapatingin ako sa sasakyan ni Drei dahil sa sobrang linis nito. Binuksan ko 'yung compartment at puro papel 'yon.
"Buti hindi nawawala ang mga 'to." Komento ko. Pinakaalaman ko ang mga papel na 'yon at binasa.
"You can read those just don't tell anyone, okay?" Tumango ako. Tungkol kasi 'to sa mga gawain nila sa kompanya.
About sa mga events, sa plano nila para mas mapalago ang kompanya at may bagong hotel din silang gagawin ngayon.
"Wow. Mukhang busy ang mga San Marquez ngayon ah?" Komento ko kaya nagtataka ako kung bakit lagi ko siyang kasama kung marami silang gawain ngayon.
"Paano kaya kita nakakasama ngayon kung busy kayo masyado? Hindi ba kita naiistorbo?" Tanong ko.
"Don't worry, I know my priorities and one of them is you." Napa-iwas ako ng tingin mula sa kaniya dahil sa nakita ko na naman ang ngiti niya.
Bakit ba ang lakas ng epekto ng ngiti niya sa'kin? Bakit ba bumibilis ang tibok ng puso ko sa tuwing nakikita ko ang ngiti niya?
"Ai, I know that you still don't trust me but, I'll do my best to prove myself to you, okay?" Tumango ako.
"Gusto kong mas makilala ka pa kaya sige, hahayaan kitang patunayan ang sarili mo sa'kin." Sabi ko.
"Did I just bothered you a while ago because of my confession?" Napatingin ako sa kaniya at nakita kong nakatingin siya sa kalsada.
"Medyo. Hindi ko makalimutan eh. Kaya hindi ako nakapag-focus sa lesson kanina." Pag-amin ko naman.
"I'm sorry if I caught you off guard a while ago, ai. I just can't stop myself from telling you the truth." Paliwanag niya.
Hindi ko siya sinagot kasi hindi ko naman alam kung ano ang sasabihin sa kaniya dapat. Ano ba dapat ang isagot ko?
Tumahimik na din siya at dahil sa sobrang awkward ay binuksan ko na lang 'yung radyo para makinig na lang ng kanta.
~~~~
Nakarating na kami sa condo ko at agad akong pumunta sa loob ng art room nang may naalala ako bigla.
"Saglit lang Drei. Nood ka muna ng TV diyan habang inaayos ko 'yung portrait." Sabi ko at sinara na ang pintuan para ayusin ang potrait.
DREI'S POV
When she shut the door of her art room, I sat down on the sofa and open the TV to watch just like what she said.
She'll be taking the time that she needs to prepare the portrait so, I'll give her that. I'll let her do her own work and I can't wait to see it.
•••• END OF CHAPTER 15. ••••
BINABASA MO ANG
I'm His (San Marquez Series #1)
Ficção Geral"Making her mine feels like heaven." Alexene Hanicka Southridge ay isang babysitter ng bunsong anak ng mga San Marquez. Ang mga San Marquez ay isa sa mga pinakamayang pamilya sa buong mundo. Ang mga San Marquez din ang nagpapa-aral kay Alexene sa es...
