Chapter 22

2.3K 116 33
                                    


TINANGGAP niya ang kamay ko sa kabila ng pagkatulala niya sa akin. I laughed and shook our hands. When I withdrew from his hold, I quickly scanned where we were. Isang beses akong tumango sa sarili.

Okay, we're in the apartment.

"I-I'm Froilan," he said.

His voice sounded masculine, but I could still hear a bit of gentleness in it. He was also... well, he's freaking hot. Akalain mong marunong naman palang pumili ng lalaki si Amor?

"Nice to meet you!" masaya kong saad.

He smiled. His eyes never leaving mine as if he was reading me.

"How have you been?" magaan niyang tanong.

I was a bit surprised that he didn't look scared talking to me. It was like he knew this already. Like he knew how to handle situations like this. Siguro'y marami nang nakwento sa kaniya si Amor tungkol sa amin.

Or... ewan ko. Hindi ko alam. Ang importante, kilala ko na siya ngayon.

Nagulat talaga ako kanina noong may kausap akong lalaki sa isang restaurant tapos bigla niya akong hinila. Pagkatapos no'n, hindi ko na alam kung anong nangyari.

I was just got triggered to front right now dahil nabanggit ang pangalan ko at iyong nangyari kanina sa restaurant.

"Ayos lang! The last memory I remember aside from earlier in the resto was that I was in a mall. I don't know. Nag-grocery yata si Amor kasi may mga bitbit akong plastic bags. Tapos may nakita akong nagmo-mall show doon na banda," I was excitedly telling him the recent event I did.

I flipped my hair. Sinundan niya ng tingin ang galaw ng kamay ko.

"And can you believe it? It was one of my favorite bands! Sobrang swerte ko na nakita ko sila! So I stayed for a while and sang along with them. Muntik ko pa ngang mabitawan 'yong mga paper bags na hawak ko dahil sa likot ko! Imagine Amor's horror if ever na masayang 'yong mga pinamali niya!" Tumawa ako at napahampas pa sa kaniya.

He was smiling while listening to me. I noticed that he was also observing the way I moved my hands, the way I talk, kung paano ako gumalaw, lahat!

"You love music, don't you?"

"Sobra! Dati noong medyo bata-bata pa ako, I remember just stanning individual singers pero ngayon, nahilig na rin ako sa mga banda."

"Ilang taon ka na ba?"

"Kaka-eighteen lang." I smiled.

Tumango-tango siya. Nantili siyang nakatitig sa akin at ganoon din ako sa kaniya. The way I look at people was a bit seductive and teasing. That's really how I look at everyone. Kaya baka naiilang siya sa akin ngayon.

"Anyway," I sighed. "I want to apologize sa nangyari kanina. Hindi ko alam na kasama ka pala ni Amor at boyfriend pa."

I pouted. Ang hot pa naman no'ng guy kanina sa restaurant! Sayang, hindi ko man lang natanong ang name. Pero... hayaan na nga.

Alam ko naman kung saan ako lulugar.

"Sorry talaga. Hindi ko alam na may boyfriend na pala si Amor. Wala pa kasi siyang nababanggit sa amin."

Tipid siyang ngumiti. He was really handsome, you know.

"It's fine. I was just... shocked to see her like that."

I giggled. "Hindi naman siya 'yon! Huwag kang magagalit kay Amor. Don't worry, starting from now, hindi na ako lalandi kapag may nakita akong cute guys."

Of course, kahit naman medyo pasaway ako, I still know how to respect people. May boyfriend na si Amor at hindi magandang tingnan na makipaglandian pa ako sa iba sa tuwing lalabas ako. I should give respect to their relationship.

For You, AmorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon