Bilim Kurgu | Romantik |
Her şey üç buçuk yıl önce Güney Afrika'da başladı. Güney Afrika'da Tabari adında elli iki yaşındaki bir teyzenin vücudundaki tüm kıllar döküldü. Bir hafta içerisinde gözleri görmez oldu ve tuhaf davranmaya başladı. Bir hafta...
Wattpad düzenlemelerimi kaydetmediği için bu bölümü dört kere düzenledim, hatalarım varsa affola. Artık sizin yorumlarınızdan başka bir şey okumak istemiyorum 😂 İyi okumalar. ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şu ana dek çok kez kullanmıştım bu kelimeyi. Yaşadığım süre boyunca, imkansıza yakın olarak nitelendirdiğim iki olay vardı. İlki yedi saniye virüsüydü onun ardından babamın virüse yakalanması birbirini takip etmişti. Aradan geçen üç yılda çoğu kez imkansız diye nitelendirdiğim şeyler yaşamış olabilirdim ama şu an, onca zaman sonra ilk defa bu iki maddeye üçüncüsü ekleniyordu. Beynim bu duyduğumu algılayamıyordu. Yaşadığımız onca şeyle birbirine zar zor bağladığımız parçalar dağılmıştı.
Anlamaya çalışıyordum. Bu olanları birbirine bağlamaya çalışıyordum ama o kadar dağılmıştım ki, zihnimde sadece bir şey vardı. O kadar insan arasında nasıl tam da beni bulabilmişti?
O gün tam da yaşamak için ihtiyacı olan kişiyi kapanına kıstırmıştı. Fark ettiğim gerçekle almayı unuttuğum nefes histerik bir ses çıkarmama sebep olarak ciğerlerime doldu. O gün avını kapana kıstırmıştı. O gün benim için her şey bitebilirdi diye üzülüyorduk ama o zaman hiçbir şeyin farkında değildik. Aslında o gün, Mirza Korkmaz Şura Deniz'i avlamıştı. Sonra da kıyamayıp onu yuvasına taşımış ona kollarını açmıştı, Şura Deniz de onu yuvasına kabul edip kalbine girmişti.
Ellerim, bacaklarım titriyordu. Karşımdaki kişiyi algılamakta bile zorluk çekiyordum. Ağzımı açıp konuşma gücü bulduğumda ilk sorduğum şey "Sen Şura Deniz'i mi arıyorsun?" oldu. Aslında biliyordum ama kabullenemiyordum.
"Evet." dedi gözleri gözlerime acıyla bakarken.
"Başka Şura Deniz'dir belki o? Ben değilimdir belki de?"
"Listenin başındasın Bilge. Benden daha önemlisin. Beni kurtaracak kişi benden daha önemli olmalı. Ben bunu nasıl kaçırdım? Ş.D. nin açılımını nasıl anlayamadım ben?" Sesi gitgide daha da kısılırken gözlerinin nemlendiğini gördüm. Ellerini yüzümden çekip bahçenin ucuna yürüdü.
Bu olayda ikimizde avdık. İkinci sıradaki ava, ilk sıradakini avlatmışlardı. Şok içerisindeki bedenim titremekten ayakta duramaz hale gelmişti. Sandalyeye yürümeye çalışırken bunu umursamayıp yere çöktüm. O gün, onun kapanına kısıldığım için bana kızmıştı. Avını yakalamıştı ve yakalandığım için bana kızmıştı. Nasıl olurdu da tam aradığı kişiyi bulurdu? Nasıl olurdu da onunla aynı kampta yaşamaya başlar, kaçırılır, kurtarılır, defalarca üstüne mermi yağar ve bir ecza deposuna kilitlenirdi? Bu kadarı da fazla imkansız değil miydi?
