Bilim Kurgu | Romantik |
Her şey üç buçuk yıl önce Güney Afrika'da başladı. Güney Afrika'da Tabari adında elli iki yaşındaki bir teyzenin vücudundaki tüm kıllar döküldü. Bir hafta içerisinde gözleri görmez oldu ve tuhaf davranmaya başladı. Bir hafta...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sigara detayını şey etmeyelim ama güzel foto. Bol bol KS Bilge olan bir bölüm, tekrardan selamlar ✨
Alt Başlık ⚜ Ne testi?
"Tebrik ederim Hazal, hala oluyorsun."
Onu o şekilde donakalmış bir şekilde arkamda bırakıp evden çıktım. Kapı ardımdan kapanmıştı, Adem'in onunla kalması daha iyiydi.
Evden çıkarken adımlarım beni çocuk parkına yönlendirdi. Eve gitmeden önce biraz durup bu yaşananları sindirmem, bundan sonra nasıl devam edeceğimi düşünmem gerekiyordu.
Hazal bu üç gün boyunca Şura'nın yanına bir daha yaklaşmamalıydı. Gözüm üzerinde olacaktı. Ayrıca test için başka bir hamile kadın bulmalıydım. Konyadaki'nin adamlarıyla konuşmalıydım, klinikteki işime devam etmeliydim ve aynı zamanda Şura'ya bir şey çaktırmamalıydım da. Hepsini aynı anda nasıl yapacağımı düşünmek başımı ağrıtıyordu. Aklıma yardım istemek geldi. En mantıklısı Doktor'du. Ona güvenebilirdim. Bir yandan Adem'in getirdiği bilgiler, bir yandan Hazal, Bilge'nin yaralanması, aramızın bozuk olması, çetelerin planlarını öğrenmek. Kafam karmakarışıktı. Yanlış bir yola sapmak istemiyordum. Doktor her zaman bana doğru yolu gösterirdi.
Saatime baktığımda henüz geç olmadığını görüp kliniğe geçtim. İlk katta Musa gözüme çarptı ama ona bir şey demeden Doktor'un yanına gittim. Yarım saatten fazla süren konuşmanın sonucu zihnim biraz daha sakinleşmiş, Doktor'un bakış açısını duymak bana iyi gelmişti. O da bu şekilde devam etmemin en iyisi olduğuna inanıyordu. Bilge kendisi isteyene kadar bir şey öğrenmeyecekti ve ben de bir sorun olursa ona belli etmeyecektim. Hazal konusunda da test için hamile birini bulup en yakın zamanda ayarlayacaktı. Şimdilik çözmüş gibiydik ama bir sorunumuz bitmeden başka bir tane daha ortaya çıktığı için rahatladığım söylenemezdi.
ŞURA | İKİ GÜN SONRA
"En geç yarım saatte gelirim. Gözünü seveyim o süreçte uyu, bir şey olmasın, aklım kalmasın."
Eslem evden çıkmadan önce beni tembihleyip evden öyle çıkmıştı. Mirza'nın klinikte işleri olduğu için gitmeden önce sanki çocukmuşum gibi başıma birini dikmişti.
Bana belli etmemeye çalışsalar da tuhaflardı. Her şeyin farkındaydım ama merakımı tetiklemek istemiyor, öğrenmeyi istemediğim için üzerinde durmamaya çalışıyordum. İki gün önce Hazal geldiğinden beri hepsi bir tuhaflaşmıştı. Ortam bile değişik geliyordu, sormuyor, merak etmemeye çalışıyordum ama böyle giderse patlamama çok az kalmıştı.
Birlik'ten bir haftalık izin almışlardı. O süreçte yatmak ve düşünmekten başka bir şey yapmayacağımı hesaba katarsam şu an zorlu bir sürecin içerisinde çırpınıyordum.
Düştüğümde çarptığım kemiklerim, başım ve yaram sızladığı için kendimi çok yormuyordum. Zaten her zamanki enerjim de yoktu. Çabuk yoruluyor, gün benim için su gibi akıyordu. Yirmi iki haftadan beri ilk defa kendimdeki farklılığın bu derece farkına varmıştım. Cidden hamileydim ya ben...
