CHAPTER 16

421 31 1
                                    

CHAPTER 16
Q-Class in One Frame

"OUCH!"

Napalayo sa akin ang OA na si Kuya Koku ng isang dipa. Oo, Kuya Koku, siya ang kuya ko. Malaki na ang hinala ko na siya 'yon noong una pa lang lalo na't para siyang pinabatang version ni Papa.

Gulat na tinignan ko naman ang taong tumulak dito. Isang lalaking naka uniporme rin ng Academy. Bagsak na bagsak ang kanyang itim na buhok at halos kasing katawan ni Kuya. Bagama't walang mabakas na emosyon sa kanyang mukha ay hindi maitatanggi ang kagwapuhan ng taong 'to. Para siyang pinagsamang Shun Izuki ng Knb at Houtaro ng Hyouka. Kulay emerald ang kanyang mga mata, talagang napakaganda nito.

"Dude, what's your problem?" tanong ni Kuya Koku noong makabawi sa pagkakaatras.

"You're really asking me?" malamig na sagot ng lalaki kay Kuya Koku. What's his problem? He's too cold.

*Cough* *Cough*

Sabay sabay naming nilingon ang umubo. Si Tita Yonda! Oo nga pala, nasa unahan pa rin kami!

"I know what you're all thinking. You're all grown ups, right? Go back to your seats," aniya bago binalingan si Kuya Koku at yung lalaking may emerald eyes. "Ikaw naman, Mirai, umupo ka sa vacant seat, sa tabi ni Rei," dagdag pa ni Tita Yonda na sa akin naman tumingin. Who's Rei? Is he the guy with a pair of emerald eyes?

Naglakad na ako papunta sa upuang nasa tabi ni Rei. Inilapag ko ang aking bag sa table bago umupo. Iginala ko pa ang aking paningin at nakita si Sena at Hira na matamang nakatingin sa akin. Naiintindihan ko pa si Hira, pero si Sena? Hindi gaano. Why would she look at me, that way?

-----

WHY the heck Koku hugged her tightly? She didn't even finish introducing herself when that freak stole the spotlight! Tsk, can you blame me for pushing him? He's irritating my eyes. What an eyesore!

"Dude, what's your problem?" the eyesore asked me.

I give him my no emotion face, "You're really asking me?"

Someone coughed. I looked at it and I found Miss Yonda looking at us intently. I totally forgot about her! She probably read my thoughts. The heck!

-----

AS soon as she stood in front, I found myself staring at her, especially on the necklace she's wearing. It's the same as what I'm wearing!

"Good morning! I'm Mirai. Nice meeting yo---" I didn't let her finish introducing herself. I just found myself walking fast towards her direction until she's right in front of me and I hugged her tightly.

On our very first meeting, I had a hunch that she's my little sister. She looks like a younger version of my mother! She also feels like home! I tried looking for her during our previous mission, but unfortunately I didn't saw her again.

"Hindi ka dumaan sa bahay, edi sana doon tayo nagkita. Tsk," aniya habang tinatapik tapik ang aking likuran. Napangiti na lang ako. Kung alam ko lang na nando'n siya, sila. Edi sana pagkauwing pagkauwi ko galing mission ay doon na ako sa bahay dumaretso! Bakit naman kasi hindi sinabi sa akin ni Papa? Tumawag naman siya kagabi pero wala manlang siyang binanggit!

Umalis ako sa yakap at tinitigan siyang muli. Hindi ko napigilang hindi ngumiti muli ng malaki. "Hindi ko naman kasi alam na naro'n ka, Lil Sis," sabi ko bago ko ginulo ang kanyang buhok.

Tokushu Nōryoku Academy: School of Special AbilitiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon