CHAPTER 40

219 16 0
                                    

CHAPTER 40
Deceived Again

"KUMUSTA nga pala kayo ni Hira kahapon?"

Nilingon ko si Ian nang magtanong ito habang naglalakad kami papunta sa Norte.

"Hira was attacked," sagot ko rito.

"What happened?" tanong ni Sena na katabi lamang ni Ian. Medyo nauuna kasi ako sa kanilang maglakad dahil I'm the one who's leading the way.

"We went to the river and I went fishing for food. When I was finished, I told her to stay there for the meantime because I will get firewoods and she's somehow tired from the long walk as well. When I returned, she was nowhere, so, I looked for her and then I found her in the woods. She was about to get bitten by a freakin' wolf and fortunately I came right on time which I'm really grateful of," mahabang pagkwekwento ko.

Matamang nakikinig ang dalawa hanggang sa manlaki ang kanilang mga mata nang mabanggit ko ang salitang wolf? I'm not sure if my observation's right, though.

"How did she get in the woods when you told her to stay beside the river?" tanong ni Ian sa akin. Hindi kasi ugali ni Hira na magpasaway at saka nakikinig itong palagi lalo na sa mga taong in charge.

I sighed. "She heard a faint sound of a crying animal, so, she followed it and she arrived in the woods. At first, she's seeing a wounded deer, so, she decided to heal its wounds but before the deer get healed up, it turned into a wolf and the rest was history," pagkukwento kong muli.

Nakita ko na naman ang kakaibang expression sa mga mukha nila nang sabihin ko ang salitang wolf. What's with it?

"Care to share your story about wolves?" tanong ko sa kanila.

They sighed at the same time and shortly have an eye contact because of that. Should I leave them both? I'm being a third freakin' wheel and it sucks.

"We we're also attacked yesterday," ani Ian.

Kumunot ang noo ko, "You mean wolves attacked you?" tanong ko pa dito. He's not even telling the whole story, what a freak!

"Yeah, a freakin' pack," sagot nitong muli at nakita ko pa ang disgust sa mukha nito. What a funny sight!

"And how did it go?" tanong ko.

Itinuro naman ni Ian si Sena, "Ask her," anito na parang may hidden meaning kaya si Sena ang pinasasagot. Tsk!

Sinamaan ito saglit ni Sena ng tingin, "Ayun, fertilizer na sila ngayon sa lupa," sagot nito bago umirap pa. Kung hindi lang sana nawawala si Mirai ay patawa tawa na ako ngayon. My Lil Sis, I hope she's fine.

"Hey, they'll find her, so, don't worry too much," ani Ian bago tinapik pa ang balikat ko.

Tumango nalang ako sa sinabi nito at saka tahimik kaming nagpatuloy na muli sa paglalakbay patungong Norte.

-----

"WHO'S that?"

Nanlalaki ang mga mata ko habang iginagala ang aking paningin. Mabuti nalang talaga at hindi pa tumatakbo ang mga cheetah na sinasakyan namin kundi ay hindi na namin maririnig ang boses na 'yon!

"It sounded like Mirai," dagdag ko pa sa sinabi ko kanina.

Luminga linga rin si Rei sa paligid habang hinihimas himas pa ang batok ng cheetah na sinasakyan niya.

Tokushu Nōryoku Academy: School of Special AbilitiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon