Tokushu Nōryoku Academy: School of Special Abilities

CHAPTER 41

CHAPTER 41
Chamereon, the Chameleon

"HEY! Wake up!"

Nagmulat ako ng aking nga mata nang may tumapik sa aking pisngi. Bumungad sa akin ang hindi pamilyar na lalaki. Wala siyang suot na maskara at hindi ako nakararamdam ng kaba sa presensiya niya. Who is he?

"What are you doing here? Ayos ka lang ba?" tanong nito sa akin.

Iginala ko ang tingin ko sa paligid, I'm still in the woods pero mukhang malayo ito sa kinaroroonan ko kanina. Where did the masked man go?

I looked at the man who woke me up, "W-Who are you?" tanong ko rito at saka napahawak sa aking leeg dahil sumakit ito nang magsalita ako. Sinakal nga pala ako ng lalaking nakamaskara kaya ako nawalan ng malay!

"I'm Chamereon," sagot nito. "Ayos ka lang ba?" tanong nitong muli habang nakatingin sa kamay kong nakahawak sa aking leeg.

"My n-neck hurts," sagot ko.

Tumango ito at saka umalis saglit. Where is he going? Is he leaving me already?

Nanatili ako sa pagkakasandal sa puno bago nag isip. Nasaan naman kaya akong parte ng gubat ngayon? I sighed as I closed my eyes. I felt beaten.

"Hey, drink this."

Nagdilat ako ng mata nang marinig ang boses ni Chamereon. I saw him holding a wooden cup and he's signalling me to drink it up.

"You'll feel better with this," aniya pa. Muli ko siyang tinitigan, he looks harmless to me.

Inabot ko ang wooden cup at saka ininom ang laman nito. Malamig ang laman nito na nagbigay ginhawa sa aking pakiramdam. Nawala na ang parang sumasakal na pakiramdam sa aking leeg at hindi na gaanong masakit ang aking katawan. Is he a healer?

"How are you feeling?" tanong nito sa akin matapos kuning muli ang basong wala ng laman.

"Better," sagot ko sa tanong nito. Luminga ako sa paligid, "Where am I?" tanong ko dito.

"Norte, narito ka sa Norte," sagot niya sa tanong ko. "By the way, can I see your nape?" tanong nito sa akin.

Nagtataka man ay tumango ako, I know that he's not the enemy. I hold my hair up, para makita niya ito. Naramdaman kong natigilan siya kaya nilingon ko na ito.

"Anong problema?" tanong ko rito.

He looked at me intently, "Are you Jikan's daughter?" tanong niya.

Nanlaki naman ang mga mata ko nang marinig ko ang pangalan ni Mama. He knew my Mom?

I'm still shocked but I nodded my head, "Yes, I am." sagot ko dito.

I saw how his eyes got teared up. What's happening? Who is he?

"Hey, are you okay?" tanong ko rito.

He shook his head and he smiled at me, "You looked exactly the same," aniya na animo namamangha pa.

I smiled at him, "I guess so. How did you know my Mom?" tanong ko dito.

He smiled. Looks like he remembered something? "You should ask her," aniya.

"I'm still on a mission," sagot ko rito.

Umupo ito sa aking tabi, "What's your mission?" tanong nito sa akin.

I shrugged. "We're still figuring it out," sagot ko.