Tokushu Nōryoku Academy: School of Special Abilities

CHAPTER 35

CHAPTER 35
Let's Go on a Date

"MIRAI!"

Napabalik ako sa wisyo dahil sa sigaw at pagyugyog ni Rei sa mga balikat ko.

"Are you okay? Why were you staring blankly at me?" magkakasunod na tanong niya.

"Sena and Ian! They're in danger!" bulalas ko nang magsink in na sa akin ang nakita ko.

Agad na kumunot ang noo ni Rei, "What did you saw?" tanong niya.

"I saw a pack of hungry wolves and they're surrounding Sena and Ian. Sena looks mad and Ian looks like he was beaten up," sagot ko sa tanong niya.

Nanatili si Rei na nakatingin sa kawalan ng ilang segundo bago ito ngumiti sa akin. "They're fine. Don't worry about them," aniya bago nagpatuloy nang muli sa paglalakad.

Nagsalubong ang mga kilay ko sa sinabi niya. Why is he still calm? Aish!

"Hindi ka ba nag aalala manlang sa kanila?" sambit ko habang sinasabayan siyang maglakad.

Nilingon naman ako nito, "No," sagot niya bago umiling iling pa. "Don't you believe in them?" aniya na animo pinapalabas pang masama akong kaibigan. Pakaepal talaga nito, e!

"I believe in them pero syempre hindi mawawala ang pag aalala ko sa kanila," sagot ko naman dito.

"Hmmm, just trust our teammates. They will all make it. They're not weak people," aniya pa bago pa cool na naglakad muli. Aish!

Tumango naman ako. Oo nga pala, sa aming anim, ako ang mahina at nakita ko naman na kung paano sila lumaban isa isa. They are strong and amazing.

"Oo nga pala, what were we talking about earlier?" tanong ko dito nang maalalang may pinag uusapan nga pala kami kanina bago ako nakakitang muli ng hinaharap.

Lumikot naman ang paningin ni Rei at agad na namula ang mga tenga. What's with his reaction?

-----

"SOMETHING is wrong."

I nod my head in agreement with Ian. There's really an unusual thing that's going on. I just can't name it but I can feel it. My instinct is saying that 'danger is coming.'

"Be careful," ani Ian bago namin tinalikuran ang isa't-isa.

The wind changed its direction. I got goosebumps. Heck, what's going on?!

"I got a bad feeling about this. I can sense danger," sabi ko kay Ian. We're still facing opposite directions while thinking of what's going on.

"Don't be too impulsive, okay? Be safe," ani Ian bago nagkaroon ako ng barrier sa katawan.

"Be safe, as well. And may I remind you that I'm not impulsive!" sagot ko dito.

Narinig ko pa ang mahinang tawa niya na ikinalingon ko naman sa kanya. Gusto niya bang mabugbog ulit at tumatawa tawa nanaman siya?!

Agad na nagsalubong ang mga kilay ko nang makitang wala siyang barrier na poprotekta sa kanya. I'm the only one he's protecting! He's such a freak!

Siniko ko ito at sinamaan ng tingin, "Put a barrier on yourself or just remove mine and we're good," sambit ko gamit ang nagbabantang tinig. He's getting more and more annoying!

Inilingan ako nito, "No, I need to protect you more. If I protect myself as well, I might ran out of stamina and you'll be burdened more," aniya na ikinainis ko lalo. Why is he always like this?!