The Price of Love

°36°

"Yoongi?"
...

Kapının önünde şaşkın bir şekilde dikilirken bir adım geri gitmiştim. Kafamı yana sallarken kapıyı kapatmak için hareketlenmiştim ki karşımdaki beden buna engel olmuştu.

"Git buradan! Çık git!"

"Lisa! Ne oluy- Yoongi?"

Hoseok'un yanıma gelip şaşkınca bakması üzerine Yoongi kapıdan ayağını çekip elini kaldırmıştı.

"Selam, eski dostum."

"Ne işin var burada?"

Oldukça düz ve sinirli bir tonda sorduğu soruya karşılık Yoongi'nin bakışları ona kıyasla hiçbir öfke barındırmıyordu. Ellerini pantolonunun cebine sokarken omuzlarını yukarı kaldırıp indirmişti.

"İçeride konuşalım mı?"

"Hayır."

"Önemli bir konu Lisa."

"Önemli olması beni ilgilendirmiyor."

Gözlerini devirmiş ve içeri bir adım atmıştı. Elimle önünü kestiğim de ise bakışlarını gözlerime çevirmişti.

"Ciddi misin?"

"Oldukça."

"Bak anlatacağım şeyler seni de ilgilendiriyor tamam mı?"

"Benim evim benim fikrim ve ben konuşmanı istemiyorum. Şimdi gider misin?"

"Sana dokunan ben değildim Lisa."

"Ne?"

"İlk başta malları aldığın maskeli adamdan bahsediyorum. O ben değildim."

"Bana mal veren senden başkası olmadı. Ne saçmalıyorsun?"

"İşte burada yanılıyorsun Lisa."

"Salona geç Yoongi."

Yüzünde zafer kazanmış bir gülümseme ile adımlarını salona doğru atmıştı. Hala daha anlamadığım işler dönüyordu ve bunları öğrenmek yerine elimle geri itemezdim.

Hepsi salonda sessiz bir şekilde otururken ben kapının yanında dikilmeye devam ediyordum. Derin bir nefes almış ve bir adım öne çıkmıştım. Yavaş adımlarım eşliğinde salona geldiğimde bakışların beni bulması saniyeleri almıştı.

Boş olan tekli koltuğa oturduğum da söze direkt başlamıştım.

"Ne biliyorsan dökül ve siktir git evimden."

"Voah. Bu ağır oldu."

"Ağır yapılanları konuşursak bu işin içinden kalkamazsınız Yoongi."

"Doğru...evet haklısın."

"OLUM DALGA MI GEÇİYORSUN SEN!?"

Taehyung'un sinir dolu bağırışı ile olduğum yerde irkilmiştim.

"Taehyung bir sakin ol."