20. BÖLÜM
BENİM OL!
••••••••••••••••••••••••
" Beni özledin mi KÜÇÜK CADI?"
Robot sesini andıran kelimeler kalbimin üzerindeki korku tılsımını ateşe vermişti. Nefesini, iğrenç kokusunu hissettiğim kişi, tam arkamda duruyordu. Gölgesi yansıyan duvara bir süre bakıp istemsiz bir şekilde iç çektim. Sakin kalmak elde değildi. Evde yalnız başıma katilimle duruyor olmam korkmam için büyük bir sebepti.
Nefesinin yoğunluğu enseme vurdukça içimdeki çılgısız korku bir yaprak misali içimi titrettiyordu. Kaba gölgesine bakmayı kesip yavaş yavaş döndüm yönümü. Çok iriydi. İçine iki kişi girecek kadar büyük pantolan ve kabanı vardı. Yüzünde ise palyaço maskesi... Elleri eldivenli, yüzü maskeli, sesi robot sesini andırıyordu. Bu şartlar altında onun kim olduğunu anlamak mümkün değildi.
" Ne, Ne istiyorsun benden?" Dedim sesim titreyerek. Bir tek gözlerini görebiliyordum. Bana acımasızca bakıyordu. Siyah eldivenleri eline dar gelmiş damarlı parmaklarını belli etmişti. K bir erkekti. Düşmanım; zengin, adamları çok olan bir erkekti.
" Seni!" Robot sesi içime serin bir rüzgarın gölgesinde çay ikram etti sanki. Benimle ne ilişkisi olabilirdi ki? Ne istiyordu benden?
" Kimsin sen, ben kimseye bir şey yapmadım." Karanlık gözleri bir an olsun ayrılmadı üzerimden. Göz rengi koyuydu galiba. Gerçi lamba yanmıyordu. Gordüklerimden ben dahi emin olamıyordum.
" Daha önce geçmişin olduğumu söylemiştim küçük cadı."
" Benim geçmişim süt kadar berrak. Kuruntu yapma! Ben kimseye zarar vermedim." Dedim ona doğru giderek. O maskesini çıkartmak istiyordum.
" Senin sütünün içinde taş var. O taşı sen atmadın ama ileride çıkartmak için çok çaba sarf edeceksin. Sen çabalamadan ben seni imha edeceğim hiç merak etme!" Söylediklerini düşündükçe beynimin içinden yanık kokusu geliyordu burnuma. Cümleleri şaibeliydi. Benim anlamayacağım cinsten konuşmuştu. O bahsettiği taşın sebebi başkasıydı zannımca ve ben o taşın sebebini öğrendiğimde muhtemelen -K için kötü olacaktı. Her neyse ben öğrenmeden, beni imha edeceğini ima etmişti. Öyle çıkıyordu sözlerinin manası.
Bana bir adım gelip dibimde durdu. İçkili nefesi, dudaklarımı ezmişti. Ondan korktuğumu belli etmek istemesem de korkudan titreyen bedenim beni ele veriyordu. " Bu kadar korkak olduğunu bilmiyordum." Deyip güldü. Gülme sesi, iğrenç bir melodiydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRMIZI | AJAN #Tamamlandı
AcciónTAMAMLANDI Kitabı bitirdikten sonra neden bu kadar az okuyucusu olduğunu düşüneceksiniz, sebebini ben söyleyeyim, hedef kitlesi zeki insanlar olduğu için. Dünyanın hissedilen fakat bilinmeyen belli evreleri vardır. Çocukluk, gençlik, olgunluk ve ya...