TAMAMLANDI
Kitabı bitirdikten sonra neden bu kadar az okuyucusu olduğunu düşüneceksiniz, sebebini ben söyleyeyim, hedef kitlesi zeki insanlar olduğu için.
Dünyanın hissedilen fakat bilinmeyen belli evreleri vardır. Çocukluk, gençlik, olgunluk ve ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●○●○●○●○●
Arabada biri vardı.
Elmacık kemiklerinin üzerinde, kendi içinde dönen kırmızı halkalar; beyaz taban ve kırmızı dudaklar... Maskenin yanı sıra üzerine giydiği siyahtan ibaret kıyafetleri kimliğini tanımam konusunda yardımcı olmuyordu. İnip kalkan göğsüm, nefes alış verişlerimin kontrolünden çıkmıştı. Henüz değil, demişti. Onun sesiydi.
Dikiz aynasından görünen eli, maskesine gitti. Ona bakmaktan yola adapte olmakta zorlanıyordum. Her an birine çarpacak olma ihtimaliyle arabayı ana yolda durdurup tamamen aynalara baktım. Peşimizde kimse yoktu. Sadece o ve biz vardık. Elini kalbinin üzerine koyarak kendini sakinleştirmeye çalışan Firuze'den gözlerimi alıp hafif yan dönerek arkama baktım. Maskesini çıkartmıştı. Elindeki silahı görmem ile büyük bir lokma yutmuşçasına adem elmamı harekete geçirdim.
"Seni o kadar iyi tanıyorum ki, arabaya geleceğini biliyordum." Arka koltuğun orta kısmına oturmuş, olabildiğince kendini öne doğru iteklemişti. Yüzlerimiz çok yakındı. Dağınık siyah saçları, alnına değiyordu. Ortamın gerginliği onun gülüşüyle palyaço tablosunu tekrar oluşturdu. Korkunç palyaçolar gibi gülüyordu Kelebek.
Kırmızının baş ajanı olması şaşırtıcı değildi. Bizim için arabada pusuya yatmış olması garip bir teori iken benim arabaya geleceğimden emin oluşu da başka bir gariplikti.
" Eğer arabayı çalıştırmazsan birazdan hepsi burada olur." Endişemin el verdiği kadarıyla sözünün doğruluğunu düşünüp önüme döndüm. Kelebek bir kişiydi, onlar ise sayısız. Daha fazla peşime adam takmaya niyetli değildim.
" Bu senin işine gelmez mi?"
" Bende senin gibi fazla koruma sevmiyorum. " dedi ve silahın ucunu omzuma dayadı. Sözlerini düşünmek istemiyordum. Ondan nasıl kurtulabilirim fikri aklımdayken arabayı çalıştırarak ilk hedefi gerçekleştirdim. Bir dakika, benim fazla koruma sevmediğimi nereden biliyordu?
"Ne istiyorsun. "
"Merak etme, uslu kızlar olursanız size zarar vermem." Direksiyonda olan güçsüz ellerim, vücudumun sinir bayrağını sallıyordu. O kadar fazla sıkıyordum ki, sanki biri elimden direksiyonu çalacakmış gibi sahiplenmiştim.
"Son kanıtı aldığınız da peşimi bırakacağını söylemiştin. Ne oldu?"
"Evdeki hesap çarşıya uymadı." Omzumda sabitlediği gri ve siyah motifleri olan gümüş silahı, ağırlığı yüzünden Kelebek'e sorun çıkartıyor olmalıydı. Bu nedenle omzumun üstüne koyup namluyu boynuma değdirdi. Şimdi silahın yükü omzuma binmişti.
" Hepiniz yalancısınız. Kardeşimi de kendine ortak ettin." Dikiz aynasından yüzüne sinirli sinirli bakıp konumumu umursamadım. O tetiği çekecek yüreğinin olmadığını biliyordum. Sadece korkutmaya çalışıyordu.
