TAMAMLANDI
Kitabı bitirdikten sonra neden bu kadar az okuyucusu olduğunu düşüneceksiniz, sebebini ben söyleyeyim, hedef kitlesi zeki insanlar olduğu için.
Dünyanın hissedilen fakat bilinmeyen belli evreleri vardır. Çocukluk, gençlik, olgunluk ve ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••••••••••••••
"Biz,"
"Evleniyoruz,"
Şaşkın iki çift göz, sözlerimin manasının altında ezilmiş, öylece bakıyordu bana. Çınar'ın yüzünde kocaman bir gülümseme oluşmuşken, Karan'ın tarifi mümkün olmayan iki kaşı olabildiğince havaya kalkmıştı. Şaşkın olduğu kadar da sinirliydi gözleri. Ellerini yumruk yapmış, aslan gövdesi gibi dimdik duruyordu.
Yüzünü yana çevirip bizi umursamazca etrafına baktı. Çınar'ın gülen gözleri, Karan'ı ateş topuna çeviriyordu adeta. Hırsla ilerleyip yanımızdan geçerken Çınar'a omuz atarak sinirle ilerledi Karan. Arkasından bakakalmak, bu sahne için tek çareydi.
Çınar, Karan'ın omuz atması yüzünden sarsılmış hemen ardından kendini toparlayarak benden uzaklaşmıştı. Elini bıraktığı için terlemiş avuç içlerimi elbiseme sürttüm. Yanımdaki kızgın boğa arkası dönük bir şekilde ilerleyen adama hırsla bakıyordu. Gülen gözlerini sinirlilik rehin almıştı. Rüşvet teklif etmek dahi mümkün değildi o gözlere.
" KARAN!" Diye hiddetle bağırdı sokak ortasında. O an yoldan geçen arabalar bile bir kaç saniyeliğine sesin sahibine baktı. Aşırı derecede yüksek sesle bağırmıştı. İsmin sahibi ise olduğu yerde sırtı dönük bekliyordu. Yavaşça arkasını döndüğü an, yanımdaki kızgın surat hızla Karan'a ilerledi. Arkadan bakılırsa, bu gidiş hiç hayra alamet değildi.
Çınar'ın hızlı yürüyüşüne inat hiç kıpırdamadı Karan. Ona doğru yürümesini bekliyordu sanki. Çınar, tam Karan'ın önünde durup sahte bir kahkaha attı. Çınar'ın bu denli dengesiz biri olduğunu bilmiyordum doğrusu.
Karan'ın yakasını düzeltme bahanesiyle ellerini omzuna koyup kulağına eğildi. " Seni bir daha Gece'nin yanında görürsem..."
" Ne olur?" deyip ukala bir yapıyla gözlerini devirir gibi yaptı. Çınar gülümseyerek etrafına bakıp birden Karan'a kafa attı. Yediği darbe yüzünden yere düşmüştü Karan. Ellerinin üstünde bir süre durup sık bir nefes alış verişi sergiledi.
" B*k olur." Çınar, söylediği sözleri yerde duran Karan'a karşı parmağını sallayarak söylemişti. Hiç bir şey hissetmiyordum. Hani Çınar, Karan'a kafa attığı için mutlu olmamıştım. İçimin yağları erimemişti. Bana yaptığını ödüyor deyip, oh çekmemiştim. İşin garibi, üzülmüyordum da, canı yandı diye yardım etmek de gelmiyordu içimden. Hatta Çınar'a karşı bir sinirlilik oluşmuştu içimde. Neden böyle bir his duyduğumu bilmiyordum.
Karan yerden kalkıp önce bana sonra Çınar'a baktı. Bana bakarken ki gözleri, korkunç bir filmin en çığlık atmalık sahnesinden doğmuştu sanki. Çınar'ın üzerine odakladığı bakışları bile heyecan verici bir tını tattırıyordu. Sanki gondola binmiştim de, en tepedeyken elektrikler gitmişti. Öylesine korkunç ve heyecan vericiydi.
