mister j ❦ lee taeyong

14;

''Midesinde çok fazla hasar vardı bu yüzden ameliyata aldık biliyorsunuz ki.Şu anda gerekli vitamin takviyeleri serumlar eşliğinde yapılıyor ama kas erimesi için sizi diyetisyene yönlendireceğim.İdeal kilosunun 15 kilo altında.''Doktor önündeki kağıda bir şeyler karaladıktan sonra onu Irene'ye uzattı.''Ameliyat yarasının onarılımı gerçekleşene kadar onu hastanemizin VIP bölümünde tutacağız,tahminen 1 hafta sonra taburcu etmeyi planlıyoruz ve hasta kendine geldiğinde eğer bir psikolojik danışmana ihtiyacı olduğunu düşünürseniz asistanıma haber verebilirsiniz.''Irene ayağa kalkarak doktora teşekkür edip hafifçe eğildikten sonra hızlıca odadan çıktı.

Hastane koridorunda ilerlerken duvarlardaki küçük televizyonlarda son dakika olarak geçen haberlere takıldı gözü.

''J isimli katilin öldürdüğü insan sayısı bu akşam 18'e çıktı.''

Gözlerini televizyondan çekip elini cebine attı ve numarayı tuşlayarak kulağına götürdü.''Neredesin Mi Ji ?''

''Hastaneye varmak üzereyiz,Taeyong'a ulaşamadım,nerede?''Dedi kız ardı ardına.Irene gözlerini devirerek:

''Yura'nın odasında,muhtemelen zırlıyordur.''

''Sen nasılsın,yaralanmışsın ?''Dedi Min Ji,Jae hastanenin otoparkına park ettiğinde hızlıca arabadan inip asansöre yönelerek.

''Önemli değil,mermi sıyırdı sadece.Pasuman yaptırdım zaten.''

Aradan yarım saat geçtiğinde ise Jae,Min Ji,Taeyong ve Irene;Yura'nın kaldığı odadaki geniş koltuklarda oturuyorlardı.VIP bir oda olduğu için hem çok geniş,hemde çok donanımlıydı fakat herkesin gözü: Sedyede,iki kolunda da damar yolu olan ve göğüs kafesi yavaşça inip kalkmasa ölü gibi gözüken Yura'ya dönüktü.

''İlaçlar çok ağırdı.''Dedi Taeyong, dirseklerini dizlerine yaslamış bir şekilde Yura'nın morarmış göz kapaklarına bakıyordu.''Annesinin bedeni morarmamıştı çünkü ona yeterli miktarda verilmişti.''Aklına,Mark'ın Yura'ya bilerek her defasında daha fazla ölçüde ilaç verdiği geldi.''O orospu çocuğunu öldürmek istiyorum.''Diyerek yüzünü sıvazladı.

''Onu Mark'a bırakmasaydın böyle olmazdı.''Diye mırıldandı Jae,sinirleri bozuktu.

''Sence ben Yura'ya o ilaçları uygulayabilir miydim Jae ?''Dedi Taeyong,sesi bir anda yükseldiği için kızlar yerlerinden sıçramışlardı.

''Onu gerçekten sevseydin,''Diyerek ayağa kalktı Jae.Kapıya doğru yönelirken ise,''Yura'yı denek olarak kullanacaklarını duyduğun an onu bir şekilde kurtarırdın.''

''Onu kendi ailesinden kurtaramazdım,sadece koruyabilirdim.Dünyanın diğer ucuna bile gitsek ikimizi de bulup öldürürlerdi; Yura ölmesin istedim.''

''Ölüden farkı kaldı mı ?''Dedi Mi Ji,ayağa kalkıp Jae'yi es geçerek kapıyı açarken.''Yura'ya yaptıkların için seni asla affetmeyeceğim Taeyong ama ben önemli değilim,sen Yura'ya kendini affettirmeye çalış;tabii yapabilirsen.''Ardından önce o,ardından ise Jae çıktılar odadan.Irene ve Taeyong kaldı sadece,ikisinin bakışları da Yura'daydı.

''Affeder mi dersin ?''Dedi Taeyong,yavaşça.Konuştuktan sonra derin bir nefes almak zorunda kalmıştı.

''Seni ne kadar sevdiğine bağlı.''Dedi Irene,ellerini birleştirerek kollarını dizlerine yaslayarak.

Taeyong,''Seviyor mudur sence ?''Dedi.Yura o kadar küçük gözüküyordu ki;ağlamak istedi.

''Kameradan izlediğim kadarıyla,seviyor.''Dedi Irene, bahsettiği kamera Yura'nın Mark'ın evinde bulunduğu odaya;hizmetçi kız aracılığıyla yerleştirdikleri mikro kameraydı.''Miktarını bilemem ama kimse sevmediği birini camın önünde oturup beklemez.Benim bile sırtım ağrıdı izlerken.''