OPAL ACADEMY

Chapter 58 Tears

Guys im sorry huhuhuhu, hindi ko talaga alam kung pano gumawa ng bed scene at siguro maganda na rin na walang bed scene dahil makakasama kasi yon sa pagkatao ni louis. Im sorry talaga huhuhu.
>——————————————————<
Louis POV

Paika ika akong lumabas sa kwarto namin ni marcus at pinipilit lumakad dahil ang sakit ng pang upo ko.

Gulong gulo ang isip ko, bakit ako pumayag o bakit ako nag padala sa pesteng tukso na yan!.

Ang baba na ng tingin ko sa sarili ko.

Masyado sigurong nabigla kaya sobrang sakit!.

Imbes na dumiretso ako sa kwarto namin ni bryan ay dumiretso ako sa meeting room at kahit masakit at mahapdi ay sinubukan kong tumayo ng diretso para di mapansin ng iba.

Halos mag iisang oras akong wala pero kumpleto pa rin sila, ay hindi na pala wala na ro'n si bryan.

"Oh louis!, bakit ang tagal mo!" Paunang sermon sakin ni tito.

"Ah-Ah p..po?, ah o-oo, a-ano kasi tito, A-Ahh galing akong cr, oo galing akong cr, diarrhea, tama diarrhea"

Tinignan naman nila ako na parang nagsisinungaling ako which is tama sila.

"What?!" Sabi ko.

"Eh yung pinapautos ko?, nasan na si marcus?" Tanong nito.

"Ah, di ko po nakita eh dumiretso na kong cr namin ni bryan dahil biglang sumakit yung tyan ko, oo ganon nga"

Bigla namang bumukas ang pinto at niluwa nito si marcus na halatang pagod at nagmamadali.

"Louis!, look im sorry!. Hindi ko sin—"

Bwisit na marcus 'to!, sinisira pagsisinungaling ko!.

Oh shit baka ipagkalat nya!.

Sa harap mismo ng tito ko?!.

No way!.

Nilingon ko si marcus na parang nag tatataka.

"Ha?, anong meron" pag mamaang maangan ko.

Sunod tinignan ko sya na nagpapahiwatig na sumabay na lang sya sa mga sasabihin ko pero sana lang ay kumagat sya.

Buti nalang walang kapangyarihan ngayon si mae kaya hindi nya mababasa isip ni marcus at isusulat nya sa story namin.

"Oh, hi po. Goodevening" bati ni marcus.

"Marcus, ba't ngayon ka lang?, di mo ba alam na dumating ako?" Si tito.

"Ay pasensya na po, NAKATULOG KASI kaya di ko po nalaman na dumating po kayo pasensya na po" sabi nito sabay ngising tingin nito sakin.

"O sige makinig na lang kayo para sa planong gagawin natin!" Pag uumpisa ni tito.

Inirapan ko lang si marcus.

Inakbayan nya naman ako pero dali dali ko namang tinanggal yon ngunit naramdaman kong hinimas nya yung likod ko at nagdala yon sakin ng nakakairitang pakiramdam.

"Tigilan mo ko kung ayaw mong masaktan!" Bantang bulong ko sakanya.

"Aba'y ikaw pa ang nagbabanta diba dapat ako kasi baka ipagkalat ko kung anong nangya—" inapakan ko naman yung paa nya para tumigil sya sa kakasalita. Diniinan ko ito sabay ikot.

Napahiyaw naman sya sa sakit.

"Ano bang nangyayari d'yan?" Si tito.

"Ay naapakan ko po kasi yung paa ni marcus akala ko may ipis" sabi ko rito.