[ D E A D T A R G E T ]

Target #2 - Savior

Target #2 - Savior

Cyrene's p.o.v

        Gulat na gulat ko paring pinagmamasdan lahat nang taong nagsisitakbuhan sa labas.

This time, we need to get prepared. Food, water, gas, and clothes ang kinakailangan namin ngayong alam naming iyon ang unang mawawala.

We're heading to the mall. Hindi pa man kami nakakarating doon, pero marami na akong nakikitang halimaw na nagsisikalat, pati narin mga papel, sinabayan pa nang mga taong nagsisikaripas sa pagtakbo na animoy nagmamadali sa mga halimaw na gustong lamunin ang isa sa mga natitirang nabubuhay nang buo.

Hours passed by, at nasa harapan na nga kami ngayon nang mall, na sa labas pa lamang, makikita na ang dami nang nakakalat saan na mga bagay sa kung saan mang sulok nang lugar mapadpad ang aming paningin.

Kaso, ang nakapagtataka is even a single monster wala kaming matagpuan sa harapan mismo nitong mall.

"We're here! Kami nang mom niyo muna ang papasok sa loob to get what we need. You two, stay here, don't make any noise. Nagkakaintindihan ba tayo?" dad said to us na halos pabulong na lamang.

Napakunot-noo naman ako sa sinabi ni dad. I'm not gonna stay here, leaving the two of them inside of that mall. Ayokong isa man sa kanila ang magpapatiwarik para lang sa kapakanan namin nang kapatid ko, lalong-lalo na't alam naman naming mas delikado sa loob.

"No! Sasama ako. If may mangyaring masama sa inyo doon? Huh?! Kakayanin ba namin? No, kaya sana naman maintindihan niyo iyon." mahina pero may pagkamadiin kong saad.

Control is the best way to avoid those attentions of creepy bastards outside.

Thankfully at mukhang wala kahit ni isang halimaw dito na pagala-gala, sa labas maliban na lang sa loob.

For now.

"Listen sweetie, walang mangyayaring masama saamin okey?! But if meron man, take this." mom said to me, sabay bigay nito saakin ang baril.

Wala akong balak na kunin iyon, dahil I don't want to. Baka kasi mamaya, magkatotoo pa.

Halos mapapaiyak na ako sa sitwasyon ngayon. Why is it all this shit happen?!

Nang malaman ni mom na wala akong balak na kunin ang baril sa kaniya, she grabbed one of my hands then siya na mismo ang nagbigay saakin.

"Keep this sweetie. You need to protect you're brother if something may happen. Don't worry, babalik kami ng dad mo nang safe." she said then hinalikan ako nito sa noo. 

Ganoon din ang ginawa niya sa kapatid ko na ever since we came here, naging sarado na ang bibig niya.

Binigyan lang ako nang ngiting mukhang pilit ni dad sabay kuha nito nang apat na backpack tapos dalawang pistol.

Aalis na sana sila nang pigilan ko itong muli.

"Wait!" I said na siyang ikinahinto nila.

They look at me with those concern eyes. Dapat kasi ako ang gumagawa niyan, hindi sila.

What if they turned into zombies?