[ D E A D T A R G E T ]

Target #7 - Chaos

Target #7 - Chaos

Cyrene's p.o.v

Tahimik at walang may balak na umimik ni isa man saamin na nandirito sa loob nang van. Ayokong basagin ang katahimikan.

Ako lang ang magmumukhang tanga sa kanila.

"Ahmm... so we're are we going?" tanong nitong kapatid ko.

Napakunot-noo ako sa tanong nito. Seriously?!

Kahit na alam kong gusto ko nang mag-salita, pinigilan ko parin. I don't want to talk about sa nangyari kanina.

And even though na kasalanan ko lahat kanina sa mga mata nila, well, hindi ko hahayaang i-down ko ang sarili ko.

Tama naman lahat nang ginawa ko. Para naman iyon sa ikabubuti naming lahat, kaya ano pa bang masama doon?!

Aisshh!

Hindi ko talaga alam kung ano ba dapat ang gagawin ko sa mga panahong ganito.

Pati mga magulang ko, hindi sumasang-ayon sa desisiyon ko na ikabubuti naman naming apat.

"How I wish na may isa naman senyong may gustong kausapin ako." saad muli nang kapatid ko.

Because of that, hindi ko mapigilan ang sarili ko na magsalita.

Bago ako nag-salita, huminga ako nang malalim at saka hinarap ang dapat harapin.

"Ok...fine! Sorry sa nangyari kanina. I just wanted to be safe itong buong pamilya natin. Kaya nagawa ko iyon. All right?!" saad ko sa kanila na pinipilit maging sincere kung maaari.

Ilang segundo din silang hindi umimik, hanggang sa nagsalita na naman itong kapatid ko.

"Mom? Dad? Did you here that?!" he said while staring with their backs.

Nakita ko kung paano huminga nang malalim si mom, but si dad, naka-focus parin sa pagmamaneho.

"Forgive us too sweetie. We didn't know na iyon pala ang purpose mo." saad ni mom.

Hanggang si dad na naman ang ang nagsalita and then a couple minutes, all i know is nagsisishagikgikan na kami.

| | | | | |

Maine's p.o.v

Kakatapos ko lang maligo nang mapagtanto kong napakatahimik nang buong bahay.

Ang nakakapagataka din is wala sina ate. Kung tutuusin wala pa talaga kong alam sa tunay na pangalan niya.

Tanging mga magulang niya lang at kapatid niya.

Sakto namang nasalubong ko si kuya, siya na mismo ang tinanong ko.

"Ahmm... kuya, may I ask if nasasaan sina ate?" takang tanong ko rito.

Wala lang itong ka-ekspre-ekspresyon na tinalikuran ako. I didn't even get any answers from him.

Nakita ko namang nakaupo sa mga sofa sina Roel at Jeric kaya nilapitan ko na.