[ D E A D T A R G E T ]

Target #36 - Lieutenant

Target #36 - Lieutenant

Ritchien's p.o.v

       After discussing all those plans na kailangan naming pagtuunan nang pansin.

"So... remember na kinakailangan na munang malaman lahat nang kung anong pakay nang mga kumuha sa mismong makakapag-kumpleto nang formula. Para din ito sa ikabubuti nang lahat. At maraming matutulungan dito. Just do what we can, at paniguradong magiging successfull ang lahat." saad ko na may makikitang mata na nakatuon sa lahat nang mga salitang binibitiwan ko.

Pagkatapos nang meeting naming lahat, bumalik nadin kami sa kaniya-kaniya naming mga trabaho na naka-assign sa bawat isa.

Hindi naman lahat nang mga sundalong nandirito ang kinakailangang pumunta sa plano na ginawa naming lahat.

We also need sa mga taong magiging gwardiya din sa loob nang HQ. At isa na ako doon.

Hindi ko na kailangang sumama pa, may tiwala naman ako sa mga nasasakupan ko at isa pa, mas malalakas ang puwersa nila kung ikukumpara sa mga walang alam na zombies.

Anyways, wala pa pala akong natatanggap na balita galing kay Kyle, alam ko naman na mahihirapan siya.

Lalo na at kinakailangang isa-isahin bawat nakakuha nang mga buong pangyayari. Kaya imposibleng agad agad mangyari iyon nang ganoon kadali.

Habang naghihintay sa balita, chineck ko na muna ang lahat nang tao na nasa loob nang HQ.

Medyo marami-rami naman din sila. At laking pasasalamat ko rin na may mga kusang-loob na sumasala sa task-force namin na binuo.

Pero, bago pa namin sila maisalang sa tunay na laban, kinakailangang sanayin nang maayos ang lahat sa mga totoong tututukan at papatumbahin na mga kalaban.

Kasali na sa training nila na ang tamang pag-gamit nang mga iba't-ibang baril, mapa-long guns, o kahit maliliit na baril lamang.

At higit sa lahat, parati ko silang sinasanay na kailangang hindi makapag-aksaya nang mga bala.

So... I suggested na turuan sila nang pagtira sentro sa ulo nang kalaban.

May mga nadadatnan akong mga survivors na natulungan ko na siyang binabati ako, aa tuwing magkita man kami at mapadaan sa lugar nila.

Minsan kasi, hindi na ako nakakadaan sa mga ini-stay-an nang mga survivors, kaya hindi ko na napapansing nakakalimutan ko na din pala ang mga katulad nila.

"Magandang hapon sayo Lieutenant!" saad nang isa sa mga amang nandirito ngayon sa HQ.

Nginitian ko naman ito at ganoon din ang pagpasok nang eksena nang kaniyang asawa kasama ang anak nito.

"Goooooddd Affftteerrnnnoonn Lieutrnant!" pagbati saakin nang anak nito na hindi mawawala ang pagka-boses bata sa kaniya.

Sa ngayon, nanggigigil na ako sa kakyutan nang batang nasa harapan ko, pero I stand tall at parating sinasabi ko sa sarili na kailangang maging modelo ka at hindi isip bata.

Lumuhod naman ako sa harapan nang batang apat na anyos pa lamang na hindi mawawala ang ngiting naka-ukit saaking labi.

"Uyy! Kamusta ka nga pala baby Jun Jun..." saad ko sabay pisil sa pisngi nito na napaka-chubby.