[ D E A D T A R G E T ]

Target #3 - Home Sweet Home

Target #3 - Home Sweet Home

Maine's p.o.v

        "How many times do I have to tell you, na don't even tried to run away. It is my job to keep you alive to those shit." saad nitong kuya ko, habang nakayuko lang ako dahil sa inis sa boses nito.

Even if gusto kong umalis sa kamay nang kuya ko, gagawa at gagawa parin siya nang paraan para maghabol at hanapin ako. Kahit saan pang lupalop nang mundo ako mapunta.

Nakakarindi din kasing pakinggan lahat nang mga salitang lumalabas sa bibig niya.

I'm 18. Pinagalanang Germaine Tizon Ho, na pinalaki para lang pabantayan.

Pagod na pagod na akong maging kapatid nang kuya kong napakasungit, at walang ginawa kundi magseryoso na lang palagi.

Kaya walang nagkakagusto sa kaniya, dahil sa ugali niyang iyan. Masyadong seryoso at masungit.

"Hey! Are you listening?" he said habang nakapameywang pa sa harapan ko.

"Yeah! Whatever. Tss.." I said, sabay walk out papuntang kwarto, para iwas sakit sa tenga.

Dinig kong binubulyawan parin ako, pero wala na siyang magagawa. 

| | | | | | |

Ryan's p.o.v

          "Aisshhh!!! Kahit kailan ka talaga Maine!" pabulyaw ko sa kaniya.

Napabuntong-hininga ako atsaka umupo sa isa sa mga sofa dito.

22 na ako, ang tanging priority ko ay si Maine.

Tumakas ba naman kanina pagkatapos naming mag-away.

Buti na lang at may nakapag-ligtas sa kaniya.

I don't know kung sino man siya, pero I'm pretty sure na were at the same age, but different sex.

For now, kailangan kong gumawa na nang plano, kung paano kami makaka-survive sa layo nang lugar na kailangan naming puntahan para makaiwas sa ganitong sitwasyon.

It is not an ordinary place, but doon namin kailangang pumunta para mapanatali kaming ligtas.

Ewan ko kung may ganoon pa bang lugar na we're safe at kung may natitira pa bang kawani nang gobyerno para ayusin, itama at iligtas ang iba pang nabubuhay na kagaya namin.

Nagtataka din ako kung papaano nagsimula lahat nang ito. Wala naman akong kaalam-alam sa mga bagay-bagay na nangyayari sa buong paligid, dahil na rin sa sobrang busy ko sa trabaho.

Hindi naman yata basta-bastang magkakaroon nang apocalypse kapag walang pinanggalingan. Syempre...

Urggghh buti na lang talaga, naabutan nang babaeng iyon itong kapatid ko.

| | | | | |

Cyrene's p.o.v

      Kakaalis lang namin sa bwiset na mall na iyon. Laking pasasalamat kong nakaligtas pa kami nina dad at mom.

Ganoon na ba kami ka ganda at ka gwapo para dumugin pa kami nang mga pisteng zombies?

Or talagang patay gutom lang?!

Tsss...

Nakaka-stress at nakakabaliw na din kung iisipin. Sa dinami-dami nang problemang umabot sa mundong ito, mga kauri pa namin mismo na kumakain nang mga tulad naming may natitirang buhay pa ang dadagdag pa sa malalaking problema na kinkaharap naming lahat.

By the way, pagabi na at siguradong mas malala pa sa umaga ang bilang nang nagkalat na halimaw sa labas.

And for that, hindi kami basta-basta matutulog na lang dito sa loob nang van, kaya kailangan naming maghanap nang matitirhan ngayong gabi.