ကင္း...အဲဒီကလပ္ကိုေရာက္ေတာ့...
ပင္မအရက္ဘားတစ္ခုလံုးပ်က္စီးေနၿပီး...
က်ိဳးေၾကေနတဲ့ထိုင္ခံုေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ေတြနဲ႔ၾကမ္းျပင္တစ္ခုလံုးနင္းခ်စရာေနရာေတာင္မရွိဘူး...။
ဘယ္ေနရာကိုၾကည့္ၾကည့္ က်ိဳးပဲ့ကြဲရွေနကာ အေကာင္းတိုင္းက်န္ေနတာဆိုလို႔ နက္ေစြးေနတဲ့အနက္ေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔လူႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေနတဲ့ဆိုဖာခံုသာရွိေတာ့တယ္...။
တီအားမိုဆိုတဲ့ကလပ္ကသူပိုင္သမွ်ထဲမွာအႀကိဳက္ဆံုးကလပ္..။
အခုလိုဖ႐ိုဖရဲျဖစ္သြားတာကိုျမင္ေတာ့ေဒါသကေထာင္းခနဲထြက္ခ်င္တယ္...။
"ဒုန္း...ဂလုန္း..."
ထြက္လာတဲ့ေဒါသကိုေျခေထာက္ဆီပို႔ၿပီးေပါက္ကြဲခြင့္ေပးလိုက္တယ္...။
ေျခေထာက္ဖ်ားနားမွာေတြ႕တဲ့ မီးအုပ္ေဆာင္းအကြဲစႀကီးကိုကင္း'ကေျခဦးနဲ႔ထိုးဖယ္ကန္ပစ္ၿပီးေတာ့...
အဲဒီလူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေရွ႕ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းလမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္...။
ကင္း'ေရာက္လာေတာ့...အဲဒီလူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေဘးပတ္ပတ္လည္ကလူထြားႀကီးေတြကအသင့္ျပင္အေနအထားေတြျဖစ္ကုန္ေရာ...။
သူတို႔သခင္ႀကီးကလက္တစ္ဖက္ေထာင္ျပၿပီးအခ်က္ေပးေတာ့ျငိမ္သက္သြားတယ္...။
ဆိုဖာေပၚထိုင္ေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ထဲမွအရပ္နည္းနည္းရွည္ပံုရၿပီးပိန္ပါးတဲ့လူကစၿပီးကင္း'ကိုနႈတ္ဆက္တယ္...။
"ေနာက္က်တယ္...သခင္ေလးကင္း..."
"ဒါေတာင္အျမန္လာရတာ...
ကမ႓ာပ်က္မတတ္ျဖစ္ေနၾကတယ္လို႔ေျပာလို႔...
အစကေတာ့မယံုခဲ့ဘူး...
ဒီေရာက္ေတာ့မွ.....အားပါးပါး....
ငလ်င္ျဖစ္သြားသလားလို႔ထင္ရတဲ့အထိပ်က္စီးယိုယြင္းကုန္တာပဲ...
ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားအဖိုးတန္တဲ့ရတနာေလးမို႔လို႔...
သခင္ႀကီးႏွစ္ေယာက္ကဒီအထိ.....ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ရတနာသိုက္ကိုဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေအာင္လုပ္ရတာလဲ...
နည္းနည္းေတာ့လြန္တယ္မထင္ဘူးလား..."
ထြက္ခ်င္တဲ့ေဒါသကိုထိန္းၿပီးေလသံၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ပဲကင္း'ကေျပာလိုက္တယ္...။
"မင္းလူေတြကအရင္ျပႆနာမရွာရင္ငါဒီလိုဖ်က္ဆီးစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး...ကင္း..."
"ဒါေပမယ့္...."
ကင္း'အထြဋ္တက္ဖို႔ႀကိဳးစားၿပီးမွစိတ္ကိုျပန္ေလ်ာ့တယ္...။
ကိုယ့္လူကအရင္မွားေတာ့လည္းေတာင္းပန္ရမယ္...။
ဒါေပမယ့္လည္း...ကင္းကခပ္ေခ်ေခ်ပါပဲ...။
စကားကိုအထက္စီးကေနပိတ္ေျပာပစ္လိုက္တယ္...။
YOU ARE READING
ေနာက္ဆံုးမင္းနဲ႔ / နောက်ဆုံးမင်းနဲ့
Fanfictionစားမယ္ ေခါင္းေတာ့စားမယ္ ယာကူဇာဂိုဏ္းအေၾကာင္းေတြပါမယ္ ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲမင္းသားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခိုင္ၿမဲတဲ့သံေယာဇဥ္အေၾကာင္းေလးေတြပါမယ္ ၾကည္ႏူးမယ္ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ ဆံုးရံႈးမယ္ လြမ္းေဆြးမယ္ နာက်င္မယ္ အေဝးဆံုးေဝးကြာၾကၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပန္ဆံုမယ္ role အရမ္းစြဲၿပီး...
