ေတြ႕ကတည္းက ငေတးကလည္း ေရွာင္းက်န္႔ ကိုဘာမွမေမးျဖစ္သလိုမ်ိဳး၊
ေရွာင္းက်န္႔ကလည္း တိတ္ဆိတ္စြာပဲရွိေနခဲ့တယ္။
ႏိုင္ငံျခားမွာ႐ိုက္ကူးေရးရွိတယ္ဆိုၿပီးၾကားထားခဲ့ေတာ့...
ေရွာင္းက်န္႔ကသူ႔အလုပ္ကလူေတြနဲ႔အတူရွိမွာပဲလို႔ထင္ေနမိတာ...
ေလဆိပ္မွာအခုေတြ႕ေတာ့တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနတာကိုေတာ္ေတာ္အံ့ၾသေနရင္းေပါ့...။
တြတ္ပီဦးထုပ္ေလးကိုခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတဲ့ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ေဘးမွာဘာအဝတ္ထုပ္၊ ဘာအသံုးေဆာင္မွရွိမေနဘဲနဲ႔ သူလြယ္ေနက် လယ္သာအိတ္ခပ္ရြယ္ရြယ္တစ္လံုးပဲေတြ႕ရတယ္။
ဟစ္ေဟာ့ဘက္ကိုႏြယ္တဲ့ဒီဇိုင္းနဲ႔ ေဘာင္းဘီအညိဳေရာင္ခပ္ပြပြနဲ႔ကုတ္အက်ႌအႀကီးႀကီးကိုဝတ္ထားခဲ့တာမို႔ ပိန္ျပားေနတဲ့ခႏၶာကိုယ္ကဖံုးကြယ္လို႔ေနတာ...
သူ႔ဖန္ေတြကိုမ်က္စိလည္ေအာင္လုပ္ထားခ်င္တဲ့ပံုစံပဲ။
မထင္ရင္ပိတ္ရက္မွာမိဘအိမ္ကိုခဏအလည္သြားခဲ့တဲ့ကေလးလိုမ်ိဳးဒီဇိုင္း...
"ဘယ္သြားမွာလဲ အိမ္ပို႔ေပးရမလား..."
"ႏိုး...ငါ့အိမ္မသြားဘူး...
မင္းဆီလိုက္ခဲ့မယ္..."
ဒီလိုေျပာလာတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုရင္ ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ္ေတာ္ကိုစိတ္ပင္ပန္းေနၿပီဆိုတာသိသာတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ဘာမွအေထြအထူးမေမးျဖစ္ေတာ့ဘဲနဲ႔...
ကားေပၚတက္ၿပီးတေနရာရာကိုေမာင္းခဲ့တယ္။
"ငါသြားစရာရွိတယ္၊ လိုက္ခဲ့မယ္မဟုတ္လား..."
"အင္း..."
ဘယ္ကိုသြားမယ္ဆိုတာမေမးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကိုတေနရာရာဆီေငးၿပီး ေရွာင္းက်န္႔ကသူ႔ကားေပၚလိုက္ပါလာပါတယ္။
ေရွာင္းက်န္႔ဆိုတဲ့ဒီလူကစိတ္ရႈပ္ေထြးေနၿပီဆိုရင္တေယာက္ေယာက္ရဲ႕အနားမွာတိတ္ဆိတ္စြာနဲ႔ေခြေနရတာကိုသေဘာက်တတ္တယ္...။
ခပ္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္လို ေခ်ာင္မွာကပ္ေနတတ္ၿပီး ရင္ဖြင့္တာဘာညာလည္းေတာ္ရံုမရွိေပမယ့္...
ယမကာေလးတစ္စက္ေလာက္ဝင္ရံုနဲ႔ ေဘာင္ဘင္ခတ္ေအာင္ကိုစကားမ်ားတတ္တဲ့လူျဖစ္ကာ...
စိတ္ညစ္စရာအခုတစ္ရာေလာက္မွာမွ ငါးခုေလာက္ပဲ အသားကုန္ဖီးလ္ၿပီးေတာ့ အခုတစ္ရာစာကိုတစ္ခါထဲနဲ႔အျပတ္ျဖတ္ပစ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳး။
YOU ARE READING
ေနာက္ဆံုးမင္းနဲ႔ / နောက်ဆုံးမင်းနဲ့
Fanfictionစားမယ္ ေခါင္းေတာ့စားမယ္ ယာကူဇာဂိုဏ္းအေၾကာင္းေတြပါမယ္ ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲမင္းသားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခိုင္ၿမဲတဲ့သံေယာဇဥ္အေၾကာင္းေလးေတြပါမယ္ ၾကည္ႏူးမယ္ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ ဆံုးရံႈးမယ္ လြမ္းေဆြးမယ္ နာက်င္မယ္ အေဝးဆံုးေဝးကြာၾကၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပန္ဆံုမယ္ role အရမ္းစြဲၿပီး...
