ဘာလိုလိုနဲ႔...ဝမ္ရိေပၚသူ႔ေရွ႕ေပၚမလာခဲ့တာႏွစ္ရက္ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ...။
ဖုန္းလည္းဆက္မလာ၊ လူလည္းေပၚမလာခဲ့ဘဲနဲ႔...ၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတာ...
သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုမျမင္ရေတာ့လည္း ေရွာင္းက်န္႔'ေနလို႔မတတ္ေတာ့သလိုပါပဲ...။
သူ႔ဘက္ကဆက္သြယ္မႈရွိမလာေတာ့...ကိုယ္ကဆက္သြယ္ရင္ေရာဆိုတဲ့အေတြးေလးေတြးမိေပမယ့္...
ဖုန္းဆက္ဖို႔ခ်ီတံုခ်တံု...။
အဲဒီလိုနဲ႔...ေရွာင္းက်န္႔က...ဖုန္းကိုဖြင့္လ်က္သားနဲ႔ဘာမွလုပ္တာမဟုတ္ဘဲ...ေတြေတြႀကီးနဲ႔ေငးေမာေနျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့...ေဘးကလူေတာင္သတိထားမိကုန္၏။
"တို႔ကိုႀကီးတစ္ေယာက္ကေတာ့စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔မကပ္ေတာ့ဘူးပဲ..."
ပုခံုးတစ္ဖက္ကိုအပုတ္ခံရၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
အဖြဲ႕ထဲကအငယ္ဆံုးကေလးေလးျဖစ္တဲ့...ေရႊေသြး...။
ေရႊညိဳေရာင္ဆံပင္ေလးေတြနဲ႔သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းၿပီး...
သူ႔ကိုဆိုအစ္ကိုရင္းတစ္ေယာက္လိုခ်စ္တဲ့ကေလးေလးပါ...။
အဖြဲ႕ထဲမွာသူပဲအငယ္ဆံုးမို႔ကေလးေလးလို႔ေခၚေပမယ့္...
ေရႊေသြးရဲ႕အသက္ကဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ရွိေနပါၿပီ...။
သိပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ၿပီးေတာ့...ဘာမွအပူအပင္မရွိတဲ့ေကာင္ေလးျဖစ္သည္...။
"ေျပာဦး...ကြ်န္ေတာ့္ကိုႀကီးကဘာေတြစိတ္ရႈပ္ေနလို႔ေတြေတြႀကီးနဲ႔သက္ျပင္းေတြခ်ည္းခ်ေနတာလဲ..."
"ဒီလိုပါပဲ..."
"ပ်က္သြားတဲ့ရိႈးပြဲကိစၥကိုစိတ္ထဲမွာမထားနဲ႔...
အဲဒါကိုႀကီးတစ္ေယာက္ထဲေၾကာင့္မွမဟုတ္တာ...
ပ်က္ဖို႔အေၾကာင္းေတြတိုက္ဆိုင္ေနလို႔ပ်က္ရတာပဲ...
အခု...ႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွာဟိုေရာဂါေတြဒီေရာဂါေတြ၊ ဟိုကပ္ဒီကပ္ေတြနဲ႔ဒုကၡမ်ားေနၾကတာ...
အဲဒါေတြနဲ႔အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ၿပီးေတာ့ပ်က္စီးရတာပဲ...
ကိုႀကီးရဲ႕ျပႆနာတစ္ခုထဲမဟုတ္ဘူး..."
အားလံုးကေရွာင္းက်န္႔နဲ႔ ဝမ္ရိေပၚတို႔ရဲ႕ၾကားကျပႆနာေလးေတြကိုရိပ္မိေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္...မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔ေနတာကိုသိသည္...။
ေရႊေသြးႏွစ္သိမ့္သလိုမ်ိဳး သူ...မွတ္ယူခ်င္ေပမယ့္...
ဒီမနက္ကရံုးခန္းထဲမွာေျပာခဲ့ၾကတဲ့...မန္ေနဂ်ာနဲ႔သူေဌးရဲ႕စကားလံုးေတြကနားထဲကေနထြက္မသြားေသးပါ...။
YOU ARE READING
ေနာက္ဆံုးမင္းနဲ႔ / နောက်ဆုံးမင်းနဲ့
Fanfictionစားမယ္ ေခါင္းေတာ့စားမယ္ ယာကူဇာဂိုဏ္းအေၾကာင္းေတြပါမယ္ ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲမင္းသားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခိုင္ၿမဲတဲ့သံေယာဇဥ္အေၾကာင္းေလးေတြပါမယ္ ၾကည္ႏူးမယ္ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ ဆံုးရံႈးမယ္ လြမ္းေဆြးမယ္ နာက်င္မယ္ အေဝးဆံုးေဝးကြာၾကၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပန္ဆံုမယ္ role အရမ္းစြဲၿပီး...
