အမွားနဲ႔အမွန္ကို ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္စြမ္းတို႔လဲေပ်ာက္ဆံုးၿပီထင္၏။
အခုခ်ိန္မွာသူအလိုရွိေနတာက...တစ္ခုထဲ...
ဆုေတာင္းလို႔ျပည့္မယ္ဆိုလွ်င္ ဒီအေျခေနေတြကိုေျပာင္းျပန္လွန္ႏိုင္စြမ္းကိုသူေတာင့္တပါသည္။
"မင္းလိုခ်င္တဲ့ရလာဒ္မ်ိဳးကိုရယူႏိုင္ဖို႔ဒီေလာက္ေလးေပးရတာတန္ပါတယ္...ေရွာင္းက်န္႔ရာ...
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္မစြမ္းႏိုင္လို႔ စြမ္းအားရွိတဲ့သူရဲ႕ ေျခေထာက္ကိုဖက္ၿပီးေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးရတာမ်ိဳးမင္းမၾကံဳခဲ့ဖူးလို႔...
ဒီမွာ ငါ့မွာရွိေနသမွ်ဒီဒဏ္ရာေတြက ငါတခုခုနဲ႔လိုလိုခ်င္ခ်င္လဲယူခဲ့လို႔ ျပန္ရတဲ့အရာေတြပဲကြ..."
"ကင္းရာ...မင္း..."
သူ႔ေရွ႕မွာၿပိဳလဲက်ခ်င္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ကင္းက ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးေသြးေတြနဲ႔ခ်င္းခ်င္းနီေနတာမို႔ ေရွာင္းက်န္႔ကသူ႔ကိုၾကည့္ရင္း သနားရလြန္းလို႔လူကမလႈပ္ရွားႏိုင္ေပမယ့္လည္း ေနမထိထိုင္မသာ။
ေရွာင္းက်န္႔..သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကိုလႈပ္ၾကည့္လည္း ေႏွးေကြးလို႔၊ ေျခေထာက္ေတြကလည္းထံုထိုင္းလို႔....
ဒီအခ်ိန္က်မွ ဘာလို႔ သူ႔မ်က္ခြံေတြမတရားေလးလံေနသလဲမသိ။
စကားတစ္လံုးေျပာထုတ္ဖို႔အေရး ဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္ခက္ခဲေနရသလဲမသိ။
တလွမ္းခ်င္းသြားေနတဲ့ကင္းဆီကိုေတာင္ေျခမလွမ္းႏိုင္ေအာင္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအင္အားေတြဘာလို႔ဆုတ္ယုတ္ေနခဲ့သလဲမသိ။
"ကင္း...ျဖည္း...ျဖည္း...သြား...ငါလိုက္လို႔ မ...မီလို႔..."
"အခုကေနစမွတ္သြား...ေရွာင္းက်န္႔
သူမ်ားအထိန္းခ်ဳပ္မခံခ်င္ရင္ ကိုယ္ကအင္အားနဲ႔အာဏာရွိေနဖို႔လိုတယ္...
လူတိုင္းကိုၾကင္နာတတ္ေၾကာင္းမျပနဲ႔...
ကိုယ့္ကိုလူေတြကေၾကာက္ေနေလ...ကိုယ့္မွာအာဏာရွိေနေလပဲ...
မင္းကိုလူေတြကမေျကာက္ရင္ မင္းကျပန္ေၾကာက္ေနရလိမ့္မယ္..."
စကားကိုအားတင္းၿပီးေျပာေနရေတာ့ ေမာဟိုက္တုန္ရီေနတဲ့ကင္းဟာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးဒဏ္ရာအျပည့္နဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသမီးရဲ႕လက္ကေလးကိုဆြဲလို႔သူ႔ေရွ႕မွထြက္သြားခဲ့သည္။
ထြက္မသြားခင္ေလးမွာ တစံုတခုကိုသူျမင္သာေအာင္လို႔လမ္းေပၚမွာခ်ထားခဲ့ၿပီးလက္ညိဳးေလးနဲ႔ၫႊန္ျပေနခဲ့ေသး၏။
YOU ARE READING
ေနာက္ဆံုးမင္းနဲ႔ / နောက်ဆုံးမင်းနဲ့
Fanfictionစားမယ္ ေခါင္းေတာ့စားမယ္ ယာကူဇာဂိုဏ္းအေၾကာင္းေတြပါမယ္ ဒိတ္ဒိတ္ႀကဲမင္းသားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခိုင္ၿမဲတဲ့သံေယာဇဥ္အေၾကာင္းေလးေတြပါမယ္ ၾကည္ႏူးမယ္ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္ ဆံုးရံႈးမယ္ လြမ္းေဆြးမယ္ နာက်င္မယ္ အေဝးဆံုးေဝးကြာၾကၿပီးမွ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပန္ဆံုမယ္ role အရမ္းစြဲၿပီး...
