64. BÖLÜM

2.5K 94 35
                                    

Mirza'nın ağzından:

Odamdaydım. Ceketimi tam giyiyordum. Telefonum çalıyordu. Komidinin üzerinden aldım. Arayan Şirindi. Beni neden arayacaktı ki? Açtım.

- Alo.

- Şirin.

- O annene söyle. Benim çocuğumdan uzak dursun! 18 yaşındaki çocuğun eline silah vermek de ne demek! 

- Bi dakika bi dakika. Annem ne yapmış?

- Alpaslan'ın eline silah vermiş. O annen ne zaman bırakacak benim çocuklarımın peşini! 

- O silah verilirken ben neredeymişim ben! Sor bakalım Alpaslan'a.

- Allah bilir neredeydin sen! Ortadan yokmuşsun nedense.

- Tamam kapatıyorum ben görüşeceğim!

Alpaslan'a neden silah verirsin ki ana? Of! Offf! Hızlıca odadan çıktım. Merdivenlerden indim.

- Anaa!! Ana!!

Abim:
- Ne oluyor Mirza?

- Nerede o anam!

- Hele ne oldu. Bağırırsan. 

- Ana sen ne yaptın yine? 

- Ne yapmışam?

- Ne yapmamışsın ana. Alpaslan'a silah vermek de ne demek ana! 

- Ana ne ara verdin sen onu!

- Genç adam sayılur yanında bulunmasın mı?

- Bulunmasın ana! Daha kaç yaşında çocuktur? Abisi bile eline silahı 22 yaşında aldı.

- O Şirin müjdeledi hemen demi.

- He ana o müjdeledi. Yapıyorsun bide üste çıkmaya çalışıyorsun. Hiç yapma daha iyi. Uzak dur ana! Uzak dur!!

Salondan çıktım tam dışarı çıkıyordum kapı açıldı. Asminle Baran gelmişti. Onlara bakıp dışarıya çıktım...

Asmin'in ağzından:

Nujin Hanım eve çağırmıştı. Baran'ı da alıp evlerine gelmiştim. Arabamızdan inip evin korumaları kapıyı açmıştı. Karşımızda Mirza. Sinirli sinirli ikimize bakıp dışarı çıkmıştı. Bizde içeri geçtik. Azad abi'nin sesi geliyordu.

- Bravo ana. Senden de bu beklenirdi. Kadın gideli daha 1 gün oldu yine herkesi birbirine düşüyorsun. 

Demişti. Şirin'den bahsediyor olmalıydı. Şirin gitmiş miydi? İçeri salona geçtik. 

- Hoş geldunuz. 

Ben:
- Hoş bulduk. 

- Geçun balkona oturalım. 

- Sema kahve getur kızım.

- Tamam Nujin Hanım. 

Yeni eve çalışan alınmıştı. Evde kimseler yoktu. Ne Şirin ne de çocukları. Etrafıma bakınmıştım ama kimseyi görememiştim. 

- Onlara bakıyorsan gittiler dün.

- Dün mü?

- He dün eşyalarını toplayıp çocuklarını alıp gittu.

- Benimle son kez konuşmak istiyordu nasip olmadı. Mirza o neden sinirli?

- Her zamanki halidir işte.

Sema denen kadın kahveleri getirmişti. Yanımızda Baran da oturuyordu ama ilgilenmiyordu bizimle. Telefonla uğraşıyordu.

Nujin Hanım:
- Baran.

KUMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin