KUMA

52. BÖLÜM

Asmin'in ağzından:

Düğün yerinden sakince ayrılmış evime geçmiştim. Mutfakta bir şeyler atıştırırken abime düğünde olanları anlatıyordum.

- Ee sonuç yani?

- Artık varlığımı bütün Aslanbeyler biliyor. Hepsini bir telaş sardı. 

- Saracak tabi. Senin böyle çıkıp geleceğini bilmiyorlardı. 

Başımla onaylayıp masaya geçtim. Sessizlik çökmüştü... 

- Yarın Akif abinin yanına gideceğim.

- Ne için?

- İkimiz bir olup Aslanbeyleri yıkmayı teklif edeceğim.

- Yık ama senin işin Aslanbeylerle değil. Senin işin Mirza'yla Şirin ya da çocukları ile değil!

Diye uyarmıştı.

- Başka Mirza'yı nasıl yıkabilirim abi? Onun Şirin'iyle çocuklarından başka bir şeyi yok.

- Peki ya. Sen birinden birine zarar verdiğinde Mirza'nın senin oğluna zarar verdiğini düşün. Bu ihtimali atlamadan planını yapmalısın.

Doğru söylüyordu abim. Ben sevdiği birine zarar verdiğim de tek varlığım olan oğluma zarar verirdi. Bu ihtimali atlayıp geçmiştim. 

- Haklısın. Mirza'yı hedef almam gerekiyor. 

- Yani. Baran'ın hayatını riske atma sakın. Aklıma geldi. Bu Akif abinin sana yardım edeceğine emin misin? Sonradan bir şey olmasın?

- Öyle bir adam değil. Arkamda olacaktır. 

- İyi bakalım. Sonra sıkıntı çıkmasın da.

- Çıkmaz diye düşünüyorum. Başka bir şey var mı sormak istediğin ya da söylemek istediğin?

- Yok canım.

- O zaman iyi geceler ben uyumaya gidiyorum.

- İyi geceler birtanem.

Odaya çıkıp uyumaya çalıştım...

Sabah acele acele kahvaltımı edip arabaya binip Akif abinin şirketine doğru yola çıktım. Şirkete varınca olduğu katı öğrenip hemen asansörle çıktım. Sekreterin olduğu yere geçtim.

- Ben Akif Doğan Bey için gelmiştim.

- Randevunuz var mıydı?

- Hayır. Siz kendisine de Asmin Aslanbey geldi derseniz o anlar.

- Peki Hanımefendi beklerseniz.

- Tabi.

Bir kaç dakika bekledikten sonra odaya geçebilmiştim. Akif abi hemen güler yüzle karşılamıştı.

 - Asmin.

- Akif abi.

- Hoş geldin İstanbul'a, buraya.

- Hoş bulduk abi.

Sohbet, muhabbet eski zamanlar derken asıl konuya gelmiştik.

- Demek buradalar Mirza.

- Evet buraya yaşıyorlar.

- Ondan demek buradasın.

- Evet işimi halledip geri döneceğim Urfa'ya.

- Peki nasıl yardım edebilirim sana?

- Sana şöyle desem daha iyi olur. Bana destek çıkabilirsin, Mirza'yı ikimiz bitirebiliriz. Adımı duyura bildiğin kadar duyurabilirsin bu bile herkesin önüne geçmemi sağlayabilir.