KUMA

9. BÖLÜM

Asmin'in ağzından:

Hastaneden çıkıp konağa gidiyorduk. Mirza bizden önce çıkmıştı. En son Berfin çağırmıştı. Onunla gitmişti.

Uzun yol sonrasında konağa varmıştık. Mirza merdivenlerden iniyordu. Yardımcılar da bana bakıp gülümsüyorlardı. Konağa girdik.

Nujin anne:
- Mirza karını odana götür dinlensin. Kızlar hadi gelinime en sevdiği yemekleri yapın. Torunum acıkmıştır.

Ayşe: ( Yardımcı)
- Yaptık hanımım. Her şey hazır sofrayı kuralım mı?

Mirza:
- Bize sonra kurarsın sen Asmin'e yemekleri hazırla odaya getirirsin.

Ayşe:
- Tamam ağam.

- Hadi biz de odaya gidelim.

Seslenmeden birlikte odaya gidiyorduk. Koluma girdi ve beni odaya götürdü.

- Mirza.

- Hı.

- Annemi arayayım mı?

- Şimdi arama istersen yarın ziyafet var herkes davetli olacak. Annen'gil de gelecek.

- Peki. Şey. Şirin nerede?

- Sen onu merak etme de otur şuraya başıma bela olma.

- Korkma olmam.

Kısık sesle "gıcık nolucak" dedim.

- Bir şey mi dedin?

- Yo. Sana öyle geldi. Hadi sen git ben dinleneceğim.

- Peki bir şey olursa seslenirsin.

- Tamam.

Esma yemeği getirmişti. En sevdiğim yemeklerdi. Yemeğe başlamadan önce pijamalarımı giydim ve sonra yemeği yedim. Uyku biraz bastırınca kendimi uykuya bıraktım...

Mirza'nın ağzından:

Asmin'i orada bırakıp çardağa geçtim. Bizimkiler kendi aralarında konuşuyorlardı. Oraya gidince konuşmalarını kestiler.

- Baba.

- Efendim oğul.

- Yarın ziyafet verilsin. Herkes davet edilsin.

- İyi olur oğlum. Asmin'in ailesine de yarın haber verilir.

- Bu arada baba bu olayı bu konaktan başka kimse bilmiyor. Bir süre Şirin babası'gile gitsin. Aklı başına gelsin. Hem Asmin o zamana kadar düzelir.

- Gitsin gitsin de. Millete ne diyeceğiz oğul? Millet bir şey var ki bu kız orada kalıyor derler. Şüphelenir.

- Yaklaşık 1 ay orada kalacak. Hatasını anlamalı ki bir daha bunu yapmasın. Hem millet ne derse desin. Onlara göre yaşarsak vay halimize.

Annem:
- Şirin nerede oğlum?

- Odasında kilitli oturuyordur.

- Oğul bir hata etmiştir git bak hele bir şey olmasın sesi de çıkmıyor.

- Ben gidip bakayım bari.

Merdivenlere yöneldim kapıyı açtım ama Şirin yoktu. Balkona baktım orada da değildi. Etrafa baktığım da dağılmıştı her yer. Birbirine girmişti. Yerlerde cıncık parçaları kaynıyordu.

Banyoya yöneldim de kanlar vardı. Duvara yaşlanmış bir şekilde yatıyordu. Bileklerini kesmişti. Hemen kucağıma aldım ve aşağıya inmeye başladım.