KUMA

8. BÖLÜM

Mirza'nın ağzından:

Bu kadın neler diyordu? Onu küçük düşürüyordu.

- Siz ne dediğinizi sanıyorsunuz? Hem küçükse küçük. Küçük düşürmeye hakkınız yok.

- Özür dilerim Mirza Ağa.

Şirin sinirle mutfağa yol alırken ben de arkasından hızlıca gittim. Mutfakta da kimse yoktu.

- Mirza sen ne yapıyorsun? Annemi asıl sen küçük düşürdün. Annem doğruları söyleyince mi bağırıyorsun?

- Şirin ne dediğine dikkat et. Kimse benim konağım da yaşayan birini küçük düşüremez. Eğer Asmin'in ailesi sana karşı bunun gibi küçük düşürseydi haddini bildirirdim. Şimdi çeneni kes ve ailenin yanına dön.

Şirin hiç bir şey demeden ailesinin yanına giderken ben de Asmin'in yanına odaya gittim. Ama oda da kimse yoktu. Allah Allah! Bu kadın nereye gitmişti. Konağın içinin her yerine baktım ama onu bulamadım. En son aklıma bahçe geldi ve oraya ilerledim. Yere çökmüş ve dizlerini kendine çekmiş ağlıyordu.

Hemen yanına ilerleyip ona sarılmaya çalıştım ama izin vermedi.

- Ağlama artık. Haddini bildirdim.

- Bildirsen bile ne değişecek? Herkes bana acıyor biliyor musun? Neden ben neden? Daha 18 yaşında bunları yaşatıyorsun. Daha neler yaşayacağım?

Bağırarak hem konuşuyor hem de hüngür hüngür ağlıyordu.

- Ben ne yapayım? Çıkmazın içindeyim. Bir sen bir Şirin hanginize koşayım? Ağa olmakla bitmiyor bu işler. Hadi kalk içeri geçelim.

- İstemiyorum sen gidebilirsin. Ben burada oturup onların gitmesini bekleyeceğim.

- Sübhanallah! Çıldırtmak mı istiyorsun? Ne halin varsa gör.

Asmin'in yanından ayrılıp avluya doğru geçtim. Misafirler gitmişti. Şirin tek başına oturup ağlıyordu. Yine neler olmuştu?

- Neden ağlıyorsun?

- Nedenini bir de soruyor musun Mirza? Kocam gitgide kumama aşık oluyor. Bunları duymaktan sıkıldım. Öz annem bile öyle dedi biliyor musun?

- Nerden çıkarttın bunu? Aşık olsaydım seni yanına uğrayıp da neden ağladığını sormazdım. Sen beni tanıyamamışsın Şirin Hanım.

Dedim ve oradan ayrıldım orada ağlayan bir kadın bırakıp.

Asmin'in yanına bahçeye gittiğim de hala oturup ağlıyordu.

- Hadi kalk artık misafirler gitti. Burada kalıp hasta olmanı istemezsin ondan odana.

Seslenmeden hemen kalktı ve hızlı hızlı yukarı çıktı...

1 AY SONRA:

Asmin'in ağzından:

Bu konakta 1 ayımı doldurmuştum. Bazen baş dönmelerim bazen de kusmalarım eksik olmuyordu. Ama Mirza'ya çaktırmıyordum. Bunun ne anlama geldiğini tahmin edebiliyordum ama hastaneye gitmeye cesaret bulamıyorum. Her zaman gibi aynıydı. Erkekler işe giderken hanımlarla da etrafı topluyorduk. Toplama işi bitince odama ilerlerken Şirin'in engeline takıldım. Bir anda kolumdan tutup odama soktu.

- Oo Asmin hanım pas vermiyorsunuz artık.

- Ne dememi bekliyorsun? Karşına geçip canımlı cicimli konuşmamı bekliyorsun.

- Neyse biz konumuza dönelim. Bakıyorum da herkese kendini sevdirmeye başlamışsın. Bari insanları kandırma.

- Emin misin? Yapmacık olduğunu gayet biliyor bu konak?