KUMA

55. BÖLÜM

Şirin'in ağzından:

Artık ne olacaksa olsundu. Bırakmıştım artık. Kim zarar görecekse görsündü. Ben mücadele etsem bile olmuyordu. Hep sorun çıkıyordu.

Kapıyı açtığım da bütün aile kapıdaydı. Hepsinin yanından geçip aşağıya indim. Bahçeye çıktım. O buz gibi havada dışarı çıktım. Nefes alamıyordum.

Bıkmıştım. Kendi hayatımla ilgilenemiyordum. Ağız tadıyla bir şey yiyemiyordum. Hiç bir şey kalmamıştı bende.

Oturdum. Kalakaldım öylece. Sinirimden kimse gelemiyordu yanıma. Yaklaşamıyorlardı. Ama Devran gelmişti. Yengesine karşı gelmişti. Ona kızamayacağımı biliyordu.

- Yenge.

Yanıma gelip oturdu.

- Nasıl başlasam bilemiyorum yenge. Ama bir yerden başlayacağım. Amcam. Amcamın bir suçu yok yenge. Amcam size olanları yansıtmak istemiyor çünkü sizi de o karanlık dünyasına taşımak istemiyor.

- Onu bana savunma Devran. Amcan yine bildiğini okuyor. Artık ne yapıyorsa yapsın umurumda bile değil!

- Öyle deme yenge. Amcam sizlere zarar gelecek diye korkuyor, her şeyi alttan alıyor ama artık dayanamıyor hemen halletmek istiyor acele ediyor, kestiremiyor olacaklarını.

Söyleyeceklerini söylemişti Devran ve susmuştu.

- Bana. Bana bilet alır mısın Devran?

- Ne? Ne bileti?

- Gitmek istiyorum. Artık dayanamıyorum, kalbim daha fazla dayanmıyor bu olanlardan dolayı kalbim duracak oluyor. Artık mutlu olmak istiyorum. Huzurlu yaşamak istiyorum.

Nefes alıp verdim.

- Amcandan çekiniyorsan sorun yok, başkasına da aldırtırım.

- Çekinmiyorum daha doğrusu gitmeni istemiyorum yenge. Böyle olunca amcama destek çıkmalısın yenge, amcamın dayanağı yok, arkasında kimsesi yok.

- Artık karışmayacağım Devran, karışınca olanları gördüm.

Oradan kalktım, içeri geçtim. Mutfağa geçecekken kalabalık olduğunu gördüm ve uğramadan odama çıktım. Yatağın üstünde valiz ve içinde Mirza'nın kıyafetleri vardı. Dolaptan kıyafet çıkarıyordu.

- Ne yapıyorsun sen?

- Hakikaten ne yapıyorum ben. Bunlara gerek yok.

- Evi terk mi ediyorsun?

Yatağının üstünden ceketini alıp;

- Seni terk ediyorum.

- Anlayamadım?

- İşte terk ediyorum seni. Bunu istemiyor musun? Ben olmazsam hayatın daha iyi olmayacak mı? İşte istediğini yapıyorum.

- Sen terk edince mutlu olacağımı mı sanıyorsun?

- Evet öyle sanıyorum.

- Bu kadar şeyden sonra beni terk mi ediyorsun?

- Bu kadar şeyden sonra terk ediyorum.

- Nereye gidiyorsan git! Geri dönmesen de olur!

Odadan çıktı. Beni terk edince olanlar bitecek miydi? Her şey hallolacak mıydı? İşte öyle sanıyordu. Dikine gidiyordu.

Yemek yemeden pijamalarımı giyip yatağa geçtim...

Sabah uyandım, yatağı toplayıp hazırlanıp aşağıya indim. Hanımlar mutfaktaydı.