KUMA

68. BÖLÜM

Mirza'nın ağzından:

7 gün boyunca yasımızı tutmuştuk. Dostlarımız gelmiş, cenazemizi yerde bırakmamışlardı. Bir hafta olunca evlere dağılmışlardı. Şimdi de biz bize kalmıştık. Kahvaltı yapıyorduk. 

- Şirketi hallettiniz mi Devran?

- Hallettik amca. Şirketteki herkes başsağlığı diliyorlar.

- Sağ olsunlar. Şirkete de dağıtıldı değil mi her şeyden?

- Evet amca.

- İyi. Çiğdem Şiringille görüşüyorsunuz hala değil mi?

Çiğdem:
- Evet Mirza abi sıkıntıları yokmuş.

- İyi. Barışla Asya ne zaman gidecekler?

Barış:
- Biz 1 hafta kalacağız amca.

Ben:
- Sizin okulunuz yok mu oğlum?

- Var ama babaannemin vefatından daha 7 gün geçti. Bir hafta daha kalalım dedik.

- Siz gidin oğlum, aksatmayın. Abi bu ikisini gönderin, geri kalmasınlar üniversitelerinden.

Azad abim:
- Gidin dedim de kalmak istediler. Kalsınlar bir kaç gün daha. Gönderirim.

Başımı salladım. Çayımı da bitirmiştim. 

Ben:
- Ben kalkıyorum gelmek isteyen şirkete gelsin.

- Hadi biz de geçelim.

Erkekler olarak hepimiz şirkete geçiyorduk. Arabama bindim ve şirkete doğru yola çıktım...

Odama gelmiş ve kendime bir kahve istemiştim. Ceketimi çıkarıp sandalyeme asmıştım ve sandalyeye oturdum. Kapı açıldı ve Devranla abim girdi.

- Hayırdır ne oldu?

- Geç otur. Anlatsın sana yeğenin.

Hepimiz geçip oturduk.

- Amca. Hani biz Taner Koçlara silah satıyorduk ya. 

- Ee. Ne olmuş?

- Geçen hafta da silahlar tırlara yüklendi ve yola çıktılar. Taner Koçlara ulaştı, silahların hepsi sahte çıktı.

- Bu nasıl olabilir Devran? Bu silahları kontrol edip katmıyorlar mı? Bunu yine yaşıyoruz Devran. Kaç kere yaşayacağız?

- Birileri tırları değiştiriyor ama ortaya çıkmıyor. Yanlışlık olmuş dedim halletmeye çalıştım, hallettim hatta. Yine gönderdim tırları ama yine aynısı ve gelmeleri an meselesi.

- Bunu neden söylemiyorsun Devran!!

- Amca taziyemiz var, babaannemin yasını tutuyoruz bunu söylemek ne haddime! Yas sırasında.

- Çıkmadı mı yapanlar?

- Adamları 1 haftadan beri araştırıyorum ama adamlar profesyonel çalışıyorlar hiç açık bulamıyoruz. 

- Yapanları hallederiz de bu Taner'i çağırın buraya.

Kapı birden açıldı.

- Çağırmalarına gerek yok Mirza Bey. Bizzat kendim geldim. 

- Gel bakalım Taner Efendi.

Karşıma geçip oturdu.

- Bir meseleyi halletmeye geldim.

- Buyur halledelim.

- Geçen hafta sevkiyat elimize ulaştı ama silahlar sahte. Dedim Mirza böyle bir şey yapmaz. Yanlış olmuştur. Yeğenin ilgileniyordu burada. Onunla konuşmuşlar bizim adamlar. Yanlış olmuş demiş ve yeni bir tır göndertti yine mi aynısı olur Mirza!! Siz bizimle dalga mı geçiyorsunuz!