LET ME LOVE YOU

Prologue

" Halika rito Cindy! "

Natigil ako sa paglalaro ng aking manikang si Chloe nang biglang tawagin ng mommy. Nasa labas siya ng aking kwarto.

I rolled my eyes because I don't want to go downstairs and meet her amegas.

" Cindy! Iha! Halika muna rito!"

Inis kong tinapon si Chloe sa aking higaan at padabog na bumaba. I flip my very long hair and curve my lips for a force smile.

" Nako Dorothy ang ganda ng bunso mo."

I saw my mom smile fully as she get my hand and let me sit beside her. Nasa sala kami ngayon ng malaking mansyon ng daddy dito sa subdivision ng Valle Verde sa Pasig.

" Of course, saan pa ba magmamana kundi sa akin."

Napanguso ako ng kaunti nang mapansin ang bahagyang pagtikhim ng ilan sa mga kaibigan niya.

Tsk. Yeah right. You should do that.

" Anyway, saan ba maghihigschool itong si Cindy? My daughter Elise is going to Ateneo. She got a scholarship there, eh I told her that she don't need to work harder because me and her papa can afford naman."

" Nako Vida ang swerte mo talaga sa anak mo! Well my daughter Dara only get a scholarship in La Salle. I do not know why she refuse the offer. Well at a young age, she's an athlete already. You know tennis?"

Interesadong tumango ang lahat.

" But yeah, she refuse it because she got accepted in Brent International School with full scholarship."

Napa 'woah' ang lahat ng amegas ng mommy pwera lang sa aming dalawa.

Napatingin ako sa mommy at nakitang naningkit ang kanyang mga mata. But of course she cannot afford such bluffing in her house. Napatingin siya sa akin at binigyan ako ng determinadong tingin.

" My daughter here doesn't care of those schools you mention because..

Tumingin ulit siya sa akin at alam ko na kung ano ang kanyang ibig ipagawa.

" I apply in some schools in the state. I got accepted in the international schools in Japan, China and even in Harvard High School, but I choose to go only in the International School Manila."

I see the force regret in their eyes. Sabay pa nga sila na pa " ayy" as if nasasayangan talaga sila sa mga opurtunidad na tinanggihan ko.

" Ayoko kasi mapalayo sa pamilya ko. Lalo na kay mommy." Napatingin ako sa mommy at ngumiti ng kaunti.

" I love them so much. I'd rather lose those oppurtunities than going so far and be away from them."

" Nako! Ang anak ko. Ang bait talaga! Kahit na sa kanya na ang lahat pero ang humble talaga." I smile and face her in a sincere look.

" Of course mommy. Hindi naman po kasi ako atat na lumayo agad sa inyo." Tinaasan ko ng kilay ang kanyang mga amegas nang sabihin ko yun. Napatikhim naman sila bilang tanda ng disgusto mula sa tinuran ko.

" Cinderella my poor baby. Biruin nyo yun, kahit hindi niya ako totoong ina, but she chose to stay because she love me." Maarteng pinahid ng mommy ang kanyang mga luha kuno.

" Oh dear. . such a sweetie."

Nakita kong ngumiti sa akin ang mommy lalo pa at napansin kong lahat sila nakikisimpatya na sa totoong sitwasyon ko.

" Bagay talaga sayo ang pangalang Cinderella, Cindy. Napakabait mo. I just hope your stepmother here is not forcing you to stay. You know you can ask our help if you need so."