TAN YERİ

54. BÖLÜM ~ ENGİN ATAHAN

Multimedya: Selen & Engin Atahan ( Hazer'in anne ve babası )

Tuna Bey de Hazer'in yakasından tutmuş ancak Rüzgar Abi'ye bakıp konuşmuştu.

" Sen bunu dövdün mü hiç? "

Yanımda duran abim hafif gülümseyip konuştu. 

" Hem de 2 kere " 

Ortada dönen mevzuyu anlamayan tek ben miyim diye bakarken Tuna Bey yakasına yapıştığı Hazer'e bakıp konuştu.

" Eee adet yerini bulsun, 3 olsun " diyip Hazer'e kafa atınca ağzımdan çıkan çığlığa engel olamadım. Abim de Serdar Abi de hiçbir şey yapmazken Hazer'in burnundan gelen kanı görünce bağırdım.

" Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz?! "

Tuna Bey önce bana bakıp ardından Hazer'e döndü. Hazer yediği darbeyle bir iki adım sendelemişken kendini toparlamaya çalışıyordu.

" Az önce sordun ya sana ne diye? Abileri derken senin abini kast etmedim aslanım! " dedi ve kısa bir an bana bakıp tekrar Hazer' e döndü. " Ben, Yağız Kozanlı. Sena'nın abisiyim "

Hiç kimseden çıt çıkmıyordu. Bense olduğum yerde kalakalmış adeta gözümü bile kırpmadan Tuna Bey'e bakıyordum. Söylediklerinin doğru olup olmadığını onaylatmak için Rüzgar Abi'ye baktım. O da bana bakıp gülümsedi.

" Doğru söylüyor. İşte küçük abin Yağız " dediğinde bile yerimden kıpırdayamamıştım. Daha sonra Tuna Bey yani Yağız Abi'm kollarını iki yana açıp gülümsedi.

" Ben Rüzgar gibi bekleyemem valla Sena. Zaten kaç gündür seni oradan nasıl çıkaracağımı düşüne düşüne kafayı yedim. Bu sarılmayı hak ettim bence " diyip başını hafif yana eğince gülümsedim ve ona doğru ilerleyip sarıldım.

" Siz gerçek misiniz? "

Yaşadığım şokun etkisiyle ağzımdan çıkan sorum onları güldürmüştü.

Yağız Abi'm beni kendine çekmiş sıkıca sarılırken herkesin duyacağı şekilde konuştu.

" Bu Rüzgar Abi'n gerçek mi bilemem de benim yakışıklılığım gerçekliğimin bir kanıtı güzelim " diyerek beni kendinden ayırıp yüzüme baktı. " Bak, yakından daha yakışıklı gözüküyor olmam lazım "

Bu sevimli haline gülümserken aklıma gelen şeyle kaşlarımı çattım.

" Yahu madem abimsin niye ben oradayken söylemedin? "

" Üçüncü tırnağın çekilirken adımı sayıklardın artık " diyip benle dalga geçtiğinde yaşadığım korku sanki yeniden bedenimi istila etmiş gibi içim titredi. O da bu halimi fark etmiş olacak ki şefkatle kollarına geri çekti beni.

" Korkma, abilerin yanında artık. Bundan sonra kimse sana zarar veremeyecek "

Ben de ona sarıldığımda yıllar önce babamda bulduğum huzuru yeniden abilerimle yaşadığımı fark ettim. Onlar babam gibiydi sanki.

Bir anda Yağız Abi'min kollarından çekildiğimde neye uğradığımı şaşırdım. Rüzgar Abi beni kendisine çekmiş sarılırken bir yandan da Yağız Abi'me ters bakışlar atıyordu.

" Bu bana reva mı yani Sena? O abin olduğunu söyler söylemez koştun sarıldın. Benim suçum neydi? "

Rüzgar Abi'nin sözlerine gülerken kollarımı onun beline daha çok sardım.

" Sen bir numarasın. Üstelik ondan babamın kokusunu almadım " dedim ve ekledim. " Abi "

Rüzgar Abi, Yağız Abi'me dönmüş nisbet yapar gibi " Bak gördün mü? " derken bir anda duraksadı ve gözlerimin içine baktı. " Ne dedin sen? "