The monster has fallen in love

part 6

تهیونگ لحظه‌ای حرف زدن رو فراموش کرد و وقتی دید یونگی بی‌توجه به اون به سمت خونه‌اشون رفت، از خجالت سرخ شد.
جیمین کلافه و سردرگم دستی به موهاش کشید و قدمی جلو گذاشت که تهیونگ به سرعت احترامی گذاشت و با گفتن ببخشیدی از کنارش گذشت.
اون لحظه هیچ چیز خوبی توی ذهنش نمی‌گذشت و دلش نمی‌خواست حرفی بزنه که توهین به حساب بیاد؛ پس ترجیح داد فرار کنه.
چند قدمی از جیمین دور شد و دوباره با یادآوری موضوع خجالت زده شد.
اون هم گرایشش متفاوت بود و با یک مرد رابطه داشت ولی اینکه یک روزی بخواد برادرش جونگده رو ببوسه باعث می‌شد، بالا بیاره.
صورتش درهم شد و سرش رو محکم تکون داد تا اون صحنه از ذهنش بیرون بره.
باید هر چه زودتر به تحقیقاتش ادامه می‌داد و وقتش رو سر موضوعات بی‌ارزش تلف نمی‌کرد.
بعداً هم می‌تونست توی سئول در مورد اون سه برادر عجیب تحقیق کنه و در اون لحظه الویت تحقیق در مورد جنایات منطقه بود.
در شیشه‌ای رو باز کرد و وارد قصابی شد.
همون‌طور که حدس زد، اونجا هم قصابی و هم رستوران کوچکی بود.
مردی پشت میز فلزی در حال ساتور زدن به گوشت بود و خانمی در گوشه‌ی دیگه اون مکان در حال کباب کردن گوشت.
با پیچیدن بوی گوشت کباب شده توی بینی‌اش متوجه شد که از دیروز ظهر چیزی نخورده و الان به شدت گرسنشه.
لب‌های خشکیده‌اش رو با زبونش خیس کرد و سعی کرد نگاه خیره‌اش رو از گوشت‌های هوس انگیز برداره.
*شما باید افسر کیم باشید، درسته؟

تهیونگ به سمت مرد قصاب که حالا درحال ریز کردن گوشت بود، برگشت.
جلوتر رفت و با لبخندی گفت:
-بله شما آقای؟

مرد گوشت‌هارو داخل ظرف ریخت و سمت شیر آب رفت.
*کیم سوکجین!

تهیونگ سری به نشونه‌ی فهمیدن تکون داد و با کنجکاوی به سمت اون خانم برگشت.
خانم که حالا در حال کباب کردن گوشت‌های تازه بود، نگاه خیره‌ی مرد رو حس کرد و با لبخند گفت:
¥منم کیم سویون هستم! دخترخاله‌ی جین.

تهیونگ احترامی به سویون گذاشت که نگاهش به گوشت‌های تیکه نشده‌ی توی یخچال خورد.
اون گوشت‌ها حالتشون یکم عجیب بود و تهیونگ نمی‌تونست متوجه بشه گوشت چه حیوانیه.
زیرلب بی‌اختیار زمزمه کرد:
-گوشتِ عجیبیه!

جین به سمت یخچال رفت و یک تیکه دیگه از گوشت‌هارو در آورد و روی میزش انداخت.
*گوشتِ شکاره! البته قبل از کشتن شکار، یک مدت پروارشون می‌کنیم.

تهیونگ متوجه نشد و با اخمی که نشونه‌ی مبهم بودن موضوع بود، پرسید:
-یعنی چی؟

جین نگاهش رو از گوشت گرفت، مستقیم به چشم‌های مرد خیره شد و با لحن مرموز و سردی که لرزه به تنِ تهیونگ می‌انداخت، جواب داد:
*خب اول شکار رو زخمی می‌کنیم و می‌گیریم. یک مدت نگهش می‌داریم و اگه مریضی نداشت، می‌کشمیش!

تهیونگ آهانی زیرلب گفت که سویون با لبخند گفت:
¥دوست ندارید از غذامون امتحان کنید؟ بهتون قول می‌دم از غذامون خوشتون بیاد! ما معمولاً این وقت صبح برای همه غذا آماده می‌کنیم اگه بقیه بیان چیزی براتون نمی‌مونه.