Love you 59 seconds (Myanmar translation)

Ch 65

ဝူဟန်ယင်းအလွန်ရှက်မိတယ် ... ရှယန် သူ့ကိုနမ်းလိမ့်မယ်လို့ လုံးဝမမျှော်မှန်းမိခဲ့ဘူး ... တစ်စက္ကန့်လောက်တောင်မကြာပေမယ့်လို့ပေါ့။

ရှချန် သူ့ကိုအခန်းဆွဲခေါ်လာကာ အခန်းတံခါးပိတ်သံ မကြားခင်ထိ သူကြက်သေသေနေတုန်းပဲ ... ထိုအခါမှ သူသတိပြန်ဝင်လာပြီး မော့ကြည့်လိုက်တော့ ရှချန်၏ သိပ်အခြေအနေမကောင်းသည့် မျက်နှာအမူအရာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

"ဒါက..." ဝူဟန်ယင်းအသံတိုးတိုးလေးညည်းညူလိုက်သော်လည်း အချိန်သာကြာသွားတယ် ဘာပြောရမှန်းမသိပေ။ ထို့နောက် သူ့နှာခေါင်းထိပ်ဖျားလေးကို ထိပွတ်လိုက်သည်။

တစ်ဖက်မှာလည်း ရှချန်သည် စိတ်ခံစားမှုတစ်စုံတစ်ရာမဖော်ပြသလို သူနဲ့ ခြေလှမ်းငါး ၊ ခြောက်လှမ်းအကွာမှ ကောင်လေးကို လက်ပိုက်ထားလျက် သောကကင်းဝေးစွာကြည့်နေလေတယ်။ သူ့ကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်နေတာက လိပ်ပြာမသန့်သလိုခံစားလာရသည်။

သူ့နောက်က ဆံပင်တွေတောင်‌ ထောင်လာသလိုပဲ ... သူခေါင်းကိုလှည့်လိုက်ချင်ပေမယ့် သူ့လည်ပင်းက တောင့်တင်းနေတယ်။

သူ ရေရွတ်ပြောလိုက်၏။
"ဘာကြည့်နေတာလဲ ... ကျွန်တော်အနမ်းခံချင်လို့မှ မဟုတ်တာ..." သူ့စကားမဆုံးခင် ပခုံးမှ တွန်းခြင်းခံလိုက်ရပြီး ခြေနှစ်လှမ်းဆုတ်မိကာ အိပ်ယာပေါ်ကျသွားသည်။

"ဒီနေ့ ကိုယ်မင်းကိုဘယ်လိုလွှတ်ပေးရမလဲ ပြောစမ်းပါဦး?" ရှချန်မျက်ခုံးများ မြှင့်ပြီး လက်တစ်ဖက်က ကောင်လေးပခုံးဆီဦးတည်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်က ကောင်လေးခါးကို ပတ်ပွေ့လိုက်သည်။

သူတို့ခန္ဓာကိုယ်အလွန်ပူးကပ်နေပြီး သူတို့အသံမှာလည်း တိုးညှင်းကာ မရေရာပေ။ သို့ပေမယ့် ဝူဟန်ယင်းသည် ဒီလိုမရေရာတဲ့ခံစားချက်ကို တွေးနေဖို့အချိန်မရှိဘူး...

ရှချန်ရှေ့တိုးလာပြီး သူ၏ အသက်ရှူလေနွေးနွေးက ကောင်လေးမျက်နှာပေါ် တိုက်ခတ်သွားကာ ကောင်လေးမှာအလိုအလျောက်နောက်ဆုတ်မိသွားသည်။

သူ့နှာခေါင်းထိပ်လေးကို လူကြီးနှုတ်ခမ်းတွေမထိခင်ထိ ... သူတစ်လက်မ နောက်ဆုတ်ရင် ထိုလူကြီးက တစ်လက်မရှေ့တိုးလာတယ်။