အနည္းငယ္ဖြင့္ဟထားေသာ အေဆာက္အဦးတံခါးေပါက္ကေန ဝူဟန္ယင္းဝင္လာ၍ ေသာ့ထုတ္ကာ ေလးလႊာသို႔ဦးတည္သည္။ ေဘးအိမ္နီးခ်င္းတံခါးသည္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ပိတ္ထားေသာ္လည္း ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ဝမ္းကြဲကို အန္တီကေအာ္ဟစ္ဆူေငါက္သံက္ိုေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ သူတို႔ၾကားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ဝူဟန္ယင္းသိသည္။ အိမ္ေရ႔ျွဖတ္သြားျဖတ္လာေတြေတာင္ ကေလးမေလးက သူ႔အန္တီေအာ္ေငါက္သည္ထိ ဘာလုပ္ထားလဲဆိုတာ ခန႔္မွန္းႏိုင္သည္။ ဥပမာ ...ဖိနပ္မပါဘဲမေျပးနဲ႔ ေနာက္ခါဒီလိုဆိုးေနရင္ ရိုက္မွာေနာ္ ဘလာ ဘလာ ဘလာ...တို႔ေပါ့။
ဝူဟန္ယင္းႏႈတ္ခမ္းတို႔ ဆူလိုက္၏။ ဒီအတိုင္းအတာနဲ႔ေအာ္ေနမယ္ဆိုရင္ အကယ္၍သူတို႔မိသားစု ေလလည္ခဲ့လ်ွင္ ရပ္ကြက္တစ္ခုလံုးသိၾကမွာပဲ ....
သူအိမ္ထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ အဘြားက ဧၫ့္ခန္းကေနသူ႔ကိုႏႈတ္ဆက္ႀကိဳဆိုၿပီး တစ္ခုခုစားဖို႔ေျပာသည္။ သူ႔အစာအိမ္က အခုမွဘန္းမုန႔္ေတြနဲ႔ျပၫ့္ေနတာ ...ဒါေပမယ့္ အစားအစာေတြကေနႊးၿပီးေနၿပီ။
ေႂကြပန္းကန္လံုးႏွင့္တူတစ္စံုကို ဝူဟန္ယင္းယူ ၊ ခံုတြင္ထိုင္ကာ စားပြဲမွ ဘာရိွရွ္ိ ရိွတာစားေလသည္။
"ေက်ာင္းကဘယ္လိုလဲ?" အဘြားကစားပြဲဆီ ဟင္းႏွစ္ပြဲယူလာ၍ေမးေလသည္။
ေကာလိပ္ဘဝအတူတူပါပဲ လို႔ဝူဟန္ယင္းမပီမျပင္ေျဖလိုက္၏။ တူျဖင့္ဟင္းကိုယူကာ ပါးစပ္ထဲေတာင္မထၫ့္ရေသး ...သူ႔ဆီလာေနတဲ့ တဒုန္းဒုန္းအသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ အဲ့ဒါသူ႔ဝမ္းကြဲျဖစ္မယ္ဆိုတာ ခန႔္မွန္းစရာေတာင္မလိုေပ။ အေနာက္မွ အန္တီ၏ ေအာ္သံပါ ကပ္ပါလာေသး...
"န်ဉ္န်ဉ္ ဘယ္သြားတာလဲ! အိမ္စာေတြၿပီးသြားၿပီလား?"
"န်ဉ္န်ဉ္ ပံုျပန္လာဆြဲစမ္း...နင့္အကိုစားၿပီးရင္နင္နဲ႔ကစားလိမ့္မယ္"
ဝူဟန္ယင္းဘာမွမသိဟန္ေဆာင္၍ ေခါင္းငံု႔ထားကာဆက္စားေနသည္။ အဘြားကေတာ့ ကေလးမေလးအားေခ်ာ့ျမဴရင္း ေၾကာင္အိမ္ဗီရိုထဲမွ စာရြက္အျဖဴအလြတ္ကိုထုတ္ၿပီး ေကာ္ဖီစားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။
"အခု ဆြဲခ်င္လား?"
ဝူဟန္ယင္း ဟင္းရြက္ကိုၫွပ္ယူမၫ့္အခ်ိန္ တူကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္ တစ္ေခ်ာင္းကစားပြဲမွက်ကာ ၾကမ္းျပင္တြင္လိွမ့္သြား၏။
YOU ARE READING
Love you 59 seconds (Myanmar translation)
RomanceOriginal Author- Yun Guo Shi Fei ⟨⟨云过是非⟩⟩ English translater - Midori & Neko ဝူဟန္ယင္းတစ္ေယာက္ မသိရသည္မွာဘာေၾကာင့္လူအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္သူ႔ေနာက္လိုက္လာၿပီး "မရီး" လို႔ေခၚတဲ့အေၾကာင္းရင္း? ရွခ်န္ဘယ္အခ်ိန္တည္းကနည္းနည္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔နာခံတတ္တဲ့ ဝူေဒါင...
